Tekst źródłowy strony Edward Popiołek

{{Infobox scientist
|family-name=Popiołek
|given-name=Edward
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Edward Popiołek.jpg
|birth_date=20 października 1939
|birth_place=Łętkowice
|fields=geodezja i kartografia, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych
|function=Prodziekan Wydziału Geodezji Górniczej  (1990–1992)
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej
|Rok_od=1990
|Rok_do=1992
}}
Prof. dr hab. inż. '''Edward Popiołek''' (1939-)   

Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych

== Nota biograficzna ==

Urodził się 20 października 1939 roku w Łętkowicach koło Krakowa.

W 1957 roku ukończył Technikum Górnicze w Krakowie i następnie rozpoczął studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH, gdzie w 1962 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera w zakresie geodezji górniczej.

W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Katedrze Geodezji Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydział Geodezji Górniczej]].

W 1969 roku na podstawie pracy "Metody badania deformacji szybów górniczych na przykładzie kopalń LGOM" uzyskał doktorat. W 1969 roku przeszedł do pracy w nowo powstałym Zakładzie Szkód Górniczych, zmienionym w 1996 roku na Katedrę Ochrony Terenów Górniczych.

Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1976 roku na podstawie pracy na temat rozproszenia losowego poeksploatacyjnych wskaźników deformacji. 

Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał w 1991 roku. 

W latach 1976–1979 i 1991-2019 był kierownikiem Katedry Ochrony Terenów Górniczych. 

W latach 1990-1992 był prodziekanem Wydziału Geodezji Górniczej.

Był wicedyrektorem Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska.

Był wiceprzewodniczącym Komisji Likwidacji Zakładów Górniczych i Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym.

W 2019 roku przeszedł na emeryturę.

Zasadniczym przedmiotem jego badań naukowych były problemy związane z niekorzystnymi wpływami działalności górniczej na środowisko oraz metodami ograniczania tych wpływów.

Autor ponad 200 publikacji, w tym kilku książek. Przygotował kilkadziesiąt referatów prezentowanych na wielu krajowych i zagranicznych kongresach, sympozjach i konferencjach naukowych i naukowo-technicznych. 

Jest dużym autorytetem w zakresie wpływów eksploatacji górniczej i geodezji górniczej. Opracował kilkaset opinii, ekspertyz i prac naukowo-technicznych.

Badania: wdrożenie eksploatacji złóż pod obiektami, nowe filary ochronne w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym.

Autor ponad 150 publikacji w tym książek i 3 patentów. Promotor kilku prac doktorskich.

Członek wielu Rad Naukowych i Komitetów Górnictwa oraz Geodezji PAN, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych ISM, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. Przewodniczący Rady Naukowej Stowarzyszenia Naukowego im. S. Staszica. Wiceprezes Krajowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych, Komisji ds. Ochrony Powierzchni i Komisji ds. Likwidacji Kopalń przy Wyższym Urzędzie Górniczym. 

Jest również wybitnym pilotem sportowym szybowcowym i samolotowym. Były wielokrotny Mistrz Polski i Świata w lataniu precyzyjnym i rajdowym oraz sędzia międzynarodowy.

==== Odznaczenia i nagrody ====

[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Diamentowa Odznaka Szybowcowa, Złoty Medal za Zasługi dla Górnictwa i dla LGOM, Nagrody Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Miasta Krakowa, Zasłużony dla Górnictwa, Medal Kahlos Kagatos Uniwerytetu Jagielońskiego.

==== Bibliografia publikacji ====

https://bpp.agh.edu.pl/autor/popiolek-edward-01878

== Źródła do biogramu ==

==== Książki ====

* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 27-28, [foto]
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 134, 172
* Popiołek E.: Życie pełne pasji : wspomnienia lotnika, profesora AGH, geodety górniczego, podróżnika, mistrza i wicemistrza świata w lataniu precyzyjnym oraz rajdowo-nawigacyjnym.
Kraków 2021, 355 s., [foto]
* Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 29-31, 32-53
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 284-285, [foto]

==== Artykuły ====

* Gocał J.: Etapy rozwoju Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w latach 1951-2006. Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 35-55, [foto]
* Profesor Edward Popiołek wybitny pilot sportowy. Rozm. R. Hycner. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1997, nr 42/43, s. 42-43, [foto]

==== Inne ====

* Edward Popiołek – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 16.04.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Edward_Popio%C5%82ek
* Profesor Edward Popiołek wybitny pilot sportowy [online] [przeglądany 16.04.2020]. Dostępny w: https://www.uci.agh.edu.pl/kadra/bip/42/popiolek.html

{{DEFAULTSORT:Popiołek, Edward}}

[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 17.07.2020</span>'''''