Wacław Bolesław Cybulski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
| fields = bezpieczeństwo pracy w górnictwie | | fields = bezpieczeństwo pracy w górnictwie | ||
| function = Kierownik Instytutu Bezpieczeństwa Górniczego | | function = Kierownik Instytutu Bezpieczeństwa Górniczego | ||
| faculty = Wydział Górnictwa i Geoinżynierii | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
| Linia 34: | Linia 35: | ||
| notable_students = | | notable_students = | ||
| known_for = | | known_for = | ||
| varia = | |||
| author_abbrev_bot = | | author_abbrev_bot = | ||
| author_abbrev_zoo = | | author_abbrev_zoo = | ||
Wersja z 15:22, 22 sty 2014
| Wacław Bolesław Cybulski | |
|---|---|
| Nazwisko | Cybulski |
| Imię / imiona | Wacław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 1901 |
| Data śmierci | 1973 |
| Dyscyplina/specjalności | bezpieczeństwo pracy w górnictwie |
| Pełnione funkcje | Kierownik Instytutu Bezpieczeństwa Górniczego |
| Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Śląski Krzyż Powstańczy, nagrody państwowe I i II stopnia. |
Prof. zw. dr hab. inż. Wacław Bolesław Cybulski (1901–1973)
Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Urodził się w Warszawie, zmarł w Mikołowie. Studia chemiczne w Politechnice Warszawskiej.
Doktor nauk technicznych Akademii Górniczej (1937), docent górnictwa AGH (1948), asystent Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930–47), wykładowca Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947–48), prof. nadzw. (1954), kier. Kat. Pyłów i Gazów w Kopalniach (1966–69), prof. Kat. Eksploatacji Złóż (1969–71), prof. Zakł. Eksploatacji Złóż Inst. Techniki Eksploatacji Złóż (1971–73), Gł. Inst. Górnictwa w Katowicach, kier. Zakł. Zwalczania Pyłu Węglowego i Gazów Kopalnianych (1946–47), kier. Ośrodka Naukowo-Badawczego ds. Bezpieczeństwa Górniczego (1967–68), kier. Inst. Bezpieczeństwa Górniczego (1968–73). Wykłady z technologii i działania środków strzałowych, z zagrożeń gazowych i strzałowych oraz z techniki bezpieczeństwa pracy w górnictwie i aerologii górniczej.
Autor książek i artykułów głównie z zakresu bezpieczeństwa górnictwa. Przeprowadził najszersze w skali światowej badania nad rolą podstawowych parametrów podczas wybuchów pyłu węglowego i przedstawił matematyczną zależność wybuchowości pyłu od tych parametrów.
Organizator kopalni doświadczalnej „Barbara” w Mikołowie, stworzył znaną i liczącą się na świecie szkołę w zakresie zagrożeń gazowych i pyłowych oraz bezpieczeństwa środków strzałowych. Członek Komitetu Górnictwa PAN, czł. koresp. PAN (1960), czł. rzecz. PAN (1971).
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 38–41
- BIP 1994 nr 5. s. 11
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. s. 296–298
- Słownik polskich pionierów techniki. s. 44