Tomisław Marian Morawski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Doktorzy honoris causa” na „Doktorzy honoris causa AGH”) |
m (zamienił w treści „{{Infobox dhc” na „{{Infobox scientist”) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox | {{Infobox scientist | ||
| name = Tomisław Morawski | | name = Tomisław Morawski | ||
| family-name = Morawski | | family-name = Morawski |
Wersja z 12:32, 8 lip 2014
Tomisław Marian Morawski | |
---|---|
Nazwisko | Morawski |
Imię / imiona | Tomisław |
Tytuły / stanowiska | Inż. |
Data urodzenia | 1881 |
Data śmierci | 1946
|
Pełnione funkcje | Dyrektor generalny Rybnickiego Gwarectwa Węglowego w latach 1931–1939
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1937 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego |
Inż. Tomisław Morawski (1881–1946)
Urodził się w Rudniczysku (pow. Kępno), zmarł w Tuluzie. W latach 1900–1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu uzyskując dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas stusiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.
W latach 1912–1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 r. przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.
W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-radzieckiej, w latach 1922–1924 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach (zmodernizował przepisy górniczo-policyjne, dodając paragrafy o zapobieganiu wybuchom metanu i pyłu węglowego).
W latach 1924–1931 był generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Ponadto pełnił funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych.
We wrześniu 1939 roku wyjechał przez Rumunię do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.
Źródło:
- Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4 z. 91. Wrocław 1976. S. 752