Zdzisław Kazimierz Maciejasz: Różnice pomiędzy wersjami

Zdzisław Kazimierz Maciejasz
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Maciejasz
Imię / imiona	Zdzisław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia	10 lutego 1922
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	1988
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	górnictwo podziemne
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Górniczego (1966–1969)
Wydział	Wydział Górnictwa i Geoinżynierii ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski, Oficerski i Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, nagrody resortowe

Wersja z 12:56, 6 sie 2014

Prof. zw. dr inż. Zdzisław Kazimierz Maciejasz (1922–1988)

Specjalność: górnictwo podziemne

Życiorys

Urodził się 10 lutego 1922 r. w Krakowie. Zmarł w 1988 r. najprawdopodobniej również w Krakowie.

Absolwent Wydziału Górniczego Akademii Górniczej w Krakowie. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1958 r., profesorem nadzwyczajnym został w 1968 r., a w roku 1979 uzyskał tytuł naukowy profesora zwyczajnego.

Stanowiska asystenta potem adiunkta w AGH piastował w latach 1948–59, następnie pracował jako docent (1959–69), od 1968 r. jako profesor. W latach 1950-51 pracował jako inżynier w kopalni rud i pirytu, a od 1959-1970 pełnił funkcję radcy ministra górnictwa i energetyki ds. zwalczania zagrożeń wentylacyjnych, pożarowych, pyłowych i gazowych. Był ponadto dyrektorem Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1969–70. W latach 1961–1965 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Górniczego, a następnie Dziekana (1966-1969).

Opublikował ponad 50 prac z zakresu górnictwa.

Odznaczenia i nagrody

Źródło:

Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. s. 420

@@ Linia 56: / Linia 56: @@
 Absolwent Wydziału Górniczego Akademii Górniczej w Krakowie. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1958 r., profesorem nadzwyczajnym został w 1968 r., a w roku 1979 uzyskał tytuł naukowy profesora zwyczajnego.
-Stanowiska asystenta potem adiunkta w AGH piastował w latach 1948–59, następnie pracował jako docent (1959–69), od 1968 r. jako profesor. W latach 1950-51 pracował jako inżynier w kopalni rud i pirytu, a od 1959-1970 pełnił funkcję radcy ministra górnictwa i energetyki ds. zwalczania zagrożeń wentylacyjnych, pożarowych, pyłowych i gazowych. Był ponadto dyrektorem Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1969–70) a także prodziekanem Wydziału Górniczego (1961–65).
+Stanowiska asystenta potem adiunkta w AGH piastował w latach 1948–59, następnie pracował jako docent (1959–69), od 1968 r. jako profesor. W latach 1950-51 pracował jako inżynier w kopalni rud i pirytu, a od 1959-1970 pełnił funkcję radcy ministra górnictwa i energetyki ds. zwalczania zagrożeń wentylacyjnych, pożarowych, pyłowych i gazowych. Był ponadto dyrektorem Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1969–70. W latach 1961–1965 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Górniczego, a następnie Dziekana (1966-1969).
 Opublikował ponad 50 prac z zakresu górnictwa.