Michał Odlanicki-Poczobutt: Różnice pomiędzy wersjami

Michał Odlanicki-Poczobutt
Nazwisko	Odlanicki-Poczobutt
Imię / imiona	Michał
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. mgr inż.
Tytuły honorowe AGH	Zasłużony dla Akademii Górniczo-Hutniczej
Data urodzenia	31 marca 1910
Miejsce urodzenia	Poczobutty
Data śmierci	3 października 2004
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	geodezja, planowanie przestrzenne
Pełnione funkcje	Prorektor (1953–1956)
Wydział	Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Komandorski i Oficerski OOP

Wersja z 11:55, 16 wrz 2014

Prof. zw. mgr inż. Michał Odlanicki-Poczobutt (1910–2004)

Specjalność: geodezja, planowanie przestrzenne

Życiorys

Urodził się 31 marca 1910 r. w Poczobuttach na Wileńszczyźnie. Zmarł 3 października 2004 r. w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej (1934). W 1935 r. ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1951 r., profesora zwyczajnego w 1960 r. Od 1980 r. emerytowany profesor.

Związany z AGH od 1940 r. W latach 1945-1951 pełnił funkcję kierownika Katedry Urządzeń Rolniczych, a w latach 1951-1969 był kierownikiem Katedry Geodezji. W okresie 1969-1979 był dyrektorem Instytutu Geodezji, ponadto zorganizował i kierował Zakładem Informatyki Geodezyjno-Kartograficznej (1974-1980). W roku akademickim 1950-1951 był prodziekanem Wydziału Inżynierii Wydziałów Politechnicznych AGH, następnie prodziekanem Wydziału Geodezji Górniczej (1951-1952) (1952-1953), wieloletnim dziekanem tego Wydziału (1960-1964). W latach 1953-1954, 1954-1955 i 1955-1956 pełnił funkcję prorektora AGH.

Honorowy profesor AGH, członek Konwentu Seniorów AGH, członek koła AGH Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, honorowy przewodniczący Komitetu Geodezji PAN, członek wielu międzynarodowych organizacji geodezyjnych. Profesor honorowy Politechniki Warszawskiej, doktor honoris causa Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (1988).

Od 1980 r. działacz społeczny w pracy na rzecz utrwalania więzi pomiędzy Polakami na Wschodzie a Macierzą. Od 1990 r. prezes Krakowskiego Oddziału Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej.

Autor ponad 260 opracowań naukowych z zakresu problematyki geodezyjnej i dziedzin pokrewnych, takich jak: planowanie przestrzenne i informatyka geodezyjno-kartograficzna oraz z przetwarzania informacji o terenie. Współautor 4 patentów, promotor 16 rozpraw doktorskich, laureat 2 doktoratów honoris causa.

Wybitny uczony w dziedzinie geodezji i planowania przestrzennego, informatyki geodezyjno-kartograficznej oraz historii geodezji i kartografii, współorganizator Komitetu Geodezji PAN, a następnie jego przewodniczący, od 1990 roku honorowy przewodniczący. Prezes honorowy Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, członek honorowy Stowarzyszenia Geodetów Polskich, Towarzystwa Urbanistów Polskich, Międzynarodowej Asocjacji Geodezji oraz Węgierskiego Stowarzyszenia Geodezji i Kartografii.członek korespondent PAN (1983), członek rzeczywisty PAN (1989), członek czynny PAU (1989).

Nestor Geodetów Świata, kapitan rezerwy, uczestnik kampanii wrześniowej w 1939 roku. Uczony o wielkim dorobku i pozycji w międzynarodowym środowisku naukowym, ceniony nauczyciel akademicki i wybitny organizator nauki, zasłużony zarówno na forum krajowym jak też międzynarodowym. Człowiek Wielkiego Serca, niespotykanej dobroci i życzliwości.

Bibliografia

Książki

Kto jest kim w Polsce. s. 510
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 M–R. Warszawa 2000. S. 345–346
Z Dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. s. 342, 625

Artykuły

BIP 1998 nr 50. s. 14
BIP 1998 nr 51. s. 12
BIP 1998 nr 52. s. 18–19
Dziennik Polski 2004 nr 235 (6 X 2004). s. 19 [nekrolog]
Gazeta Wyborcza Kraków 2004 nr 235 (6 października 2004) [dod.] Kraków. s. 8 [nekrolog]

@@ Linia 9: / Linia 9: @@
 |death_place=Kraków
 |fields=geodezja, planowanie przestrzenne
-|function=Prorektor ds. Nauczania (1953–1956)
+|function=Prorektor  (1953–1956)
 |faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
 |awards=Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Komandorski i Oficerski OOP
@@ Linia 63: / Linia 63: @@
 Studiował na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej (1934). W 1935 r. ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii. Tytuł naukowy  profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1951 r., profesora zwyczajnego w 1960 r. Od 1980 r. emerytowany profesor.
-Związany z AGH od 1940 r. W latach 1945-1951 pełnił funkcję kierownika Katedry Urządzeń Rolniczych, a w latach 1951-1969 był kierownikiem Katedry Geodezji. W okresie 1969-1979 był dyrektorem Instytutu Geodezji, ponadto zorganizował i kierował Zakładem Informatyki Geodezyjno-Kartograficznej (1974-1980). W latach 1950-1951 pełnił funkcję prodziekana [[Wydział Inżynierii|Wydziału Inżynierii]], następnie dziekana [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] (1954) (1960-1964). W latach 1954-1956 zajmował stanowisko prorektora AGH.
+Związany z AGH od 1940 r. W latach 1945-1951 pełnił funkcję kierownika Katedry Urządzeń Rolniczych, a w latach 1951-1969 był kierownikiem Katedry Geodezji. W okresie 1969-1979 był dyrektorem Instytutu Geodezji, ponadto zorganizował i kierował Zakładem Informatyki Geodezyjno-Kartograficznej (1974-1980). W roku akademickim 1950-1951 był prodziekanem Wydziału Inżynierii [[Wydziały Politechniczne|Wydziałów Politechnicznych]] AGH, następnie prodziekanem [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] (1951-1952) (1952-1953), wieloletnim dziekanem tego Wydziału (1960-1964). W latach 1953-1954,  1954-1955 i 1955-1956 pełnił funkcję prorektora AGH.
 Honorowy profesor AGH, członek Konwentu Seniorów AGH, członek koła AGH Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, honorowy przewodniczący Komitetu Geodezji PAN, członek wielu międzynarodowych organizacji geodezyjnych. Profesor honorowy Politechniki Warszawskiej, doktor honoris causa Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (1988).