Czesław Kowalski

Czesław Kowalski
Nazwisko	Kowalski
Imię / imiona	Czesław
Tytuły / stanowiska	Doc. dr hab. inż.
Data urodzenia	7 lipca 1926
Miejsce urodzenia	Ostrów Wielkopolski
Data śmierci	2 sierpnia 1992
Dyscyplina/specjalności	maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika techniczna cieczy i gazu
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych, Kierownik Studium Doktoranckiego
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi (1973), Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH” (1983), Odznaka Honorowa PZM (1988), Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki — indywidualna stopnia trzeciego, za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej (1983), Dyplom Uznania za wyróżniające osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej nadany przez Rektora (1979), Nagrody Rektora AGH za prace naukowo-badawcze o charakterze podstawowym i stosowanym (1966, 1968, 1975, 1979, 1981, 1984).

Doc. dr hab. inż. Czesław Kowalski (1926–1992)

Specjalność: maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika techniczna cieczy i gazu

Urodził się 7 lipca 1926 roku w Ostrowie Wielkopolskim. Zmarł 2 sierpnia 1992 roku. Ukończył studia na Wydziale Elektro-Mechanicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w 1951 roku uzyskując dyplom inżyniera mechanika hutniczego oraz na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa w 1954 roku, gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanizacji hutnictwa.

W latach 1951–1953 pracował w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej CEBEA. W 1954 roku został starszym asystentem w Katedrze Maszynoznawstwa na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych i pracował na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, a w 1963 roku objął stanowisko adiunkta.

W 1967 roku otrzymał stopień naukowy docenta z zakresu energetyki cieplnej, a w 1970 roku objął stanowisko docenta. W 1987 roku został kierownikiem Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych. W latach 1971–1978 pełnił funkcję kierownika Studium Doktoranckiego. Trzykrotnie był Przewodniczącym Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej (1975, 1979, 1982). W 1991 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki, a w 1992 roku pełnił funkcję kierownika

h patentów. Promotor ponad stu dwudziestu prac dyplomowych z zakresu maszyn i urządzeń energetycznych, gospodarki energetycznej w hutnictwie i przemyśle.

Źródło:

• Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 220, portr.
• Informator nauki polskiej 1989/1990. T. 2. Warszawa 1989. S. 1002