Józef Nedoma: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|given-name=Józef | |given-name=Józef | ||
|honorific-prefix=Prof. nadzw., dr hab. | |honorific-prefix=Prof. nadzw., dr hab. | ||
|image= | |||
|birth_date=9 grudnia 1920 | |birth_date=9 grudnia 1920 | ||
|birth_place=Kraków | |birth_place=Kraków | ||
Wersja z 11:24, 30 wrz 2014
| Józef Nedoma | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Nedoma | ||||||||
| Imię / imiona | Józef | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw., dr hab. | ||||||||
| Data urodzenia | 9 grudnia 1920 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
| Data śmierci | 2 lipca 1990 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | krystalochemia i chemia ciała stałego | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1975-1978) | ||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw., dr hab. Józef Nedoma (1920–1990)
Życiorys
Urodził się 9 grudnia 1920 r. w Krakowie. Zmarł 2 lipca 1990 r. w Krakowie, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Podgórskim. W latach wojny i bezpośrednio po niej (1939-1947) był więźniem obozu w Kazachstanie
Pracę magisterską obronił Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1952 r.
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej. Początkowo w Zakładzie Chemii Mineralnej Wydziału Ceramicznego AGH. W 1953 r. podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej AGH jako asystent, starszy asystent i od 1958 r. jako adiunkt. W 1959 r. uzyskał stopień naukowy doktora, w 1967 r. otrzymał tytuł naukowy doktora habilitowanego. Po habilitacji w 1969 r. objął stanowisko docenta, jednocześnie został zastępcą dyrektora ówczesnego Instytutu Inżynierii Materiałowej AGH. W latach 1975-1978 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. W 1976 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Przez szereg lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Krystalografii i Krystalochemii w Instytucie Inżynierii Materiałowej.
Był autorem ponad 100 publikacji. Podstawowa tematyka jego prac była związana z krystalochemią i krystalografią. Biegle władał językami: rosyjskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, angielskim, a także włoskim i czeskim.
Bibliografia
Książki
- Informator nauki polskiej. Ed. 24 1989/1990. T. 2. Warszawa : Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej 1989, s. 1073
- Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału 1949-1999, s. 22, 44