Mieczysław Wincenty Radwan: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Radwan | |family-name=Radwan | ||
|given-name=Mieczysław | |given-name=Mieczysław Wincenty | ||
|honorific-prefix=Doc. inż. | |honorific-prefix=Doc. inż. | ||
|image=Mieczyslaw_Radwan.jpg | |image=Mieczyslaw_Radwan.jpg | ||
|birth_date=1889 | |birth_date=5 kwietnia 1889 | ||
|birth_place=Żarnów | |birth_place=Żarnów | ||
|death_date=1968 | |death_date=30 stycznia 1968 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=metalurgia | |fields=metalurgia | ||
| Linia 51: | Linia 50: | ||
Specjalność: metalurgia | Specjalność: metalurgia | ||
== Życiorys == | |||
Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim, zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie. Pracownik przemysłu. | |||
Od 1953 roku związany z Katedrą i Zakładem Maszyn Hutniczych na [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH.Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w 1953 r. mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 r. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 r. powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 r.). Również w tym roku został mianowny docentem. Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku. | |||
Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w 1953 r. mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 r. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 r. powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 r.). Również w tym roku został mianowny docentem. Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku. | |||
Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię. | Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię. | ||
Wersja z 13:10, 3 paź 2014
| Mieczysław Wincenty Radwan | |
|---|---|
| Nazwisko | Radwan |
| Imię / imiona | Mieczysław Wincenty |
| Tytuły / stanowiska | Doc. inż. |
| Data urodzenia | 5 kwietnia 1889 |
| Miejsce urodzenia | Żarnów |
| Data śmierci | 30 stycznia 1968 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych |
| Wydział | Ośrodek Historii Techniki z Muzeum i Archiwum
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe. |
Doc. inż. Mieczysław Wincenty Radwan (1889–1968)
Specjalność: metalurgia
Życiorys
Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim, zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie. Pracownik przemysłu.
Od 1953 roku związany z Katedrą i Zakładem Maszyn Hutniczych na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH.Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w 1953 r. mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 r. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 r. powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 r.). Również w tym roku został mianowny docentem. Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku.
Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. S. 128–129
- Polski Słownik Biograficzny. T. 30/1 z. 124. S. 6–10
- BIP AGH 2005 nr 139. s. 7, portr.