Wojciech Rogala: Różnice pomiędzy wersjami
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
Specjalność: stratygrafia, paleontologia | Specjalność: stratygrafia, paleontologia | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Urodził się 5 kwietnia 1884 w Bratkowicach k. Rzeszowa. Zmarł 4 maja 1947 w Krakowie. Studiował geologię i paleontologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1907 roku uzyskał na UJK stopień nauczyciela szkół średnich, następnie doktorat. W 1912 roku habilitował się, a w 1923 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. Z Uniwersytetem Jana Kazimierza był związany do 1945 roku, tj. do repatriacji ze Lwowa. W 1945 roku przyjechał do Krakowa i podjął pracę na Akademii Górniczej na stanowisku Kierownika Katedry Geologii Historycznej na [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziale Geologiczno-Mierniczym]]. | Urodził się 5 kwietnia 1884 w Bratkowicach k. Rzeszowa. Zmarł 4 maja 1947 w Krakowie. Studiował geologię i paleontologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1907 roku uzyskał na UJK stopień nauczyciela szkół średnich, następnie doktorat. W 1912 roku habilitował się, a w 1923 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. Z Uniwersytetem Jana Kazimierza był związany do 1945 roku, tj. do repatriacji ze Lwowa. W 1945 roku przyjechał do Krakowa i podjął pracę na Akademii Górniczej na stanowisku Kierownika Katedry Geologii Historycznej na [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziale Geologiczno-Mierniczym]]. W latach 1946-1947 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Geologiczno-Mierniczego. | ||
Był współpracownikiem Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności, honorowym członkiem Stowarzyszenia Polskich Geologów Naftowych, członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Geologicznego, prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyrodników. | Był współpracownikiem Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności, honorowym członkiem Stowarzyszenia Polskich Geologów Naftowych, członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Geologicznego, prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyrodników. |
Wersja z 09:01, 7 paź 2014
Wojciech Rogala | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Rogala | ||||||||
Imię / imiona | Wojciech | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. dr | ||||||||
Data urodzenia | 5 kwietnia 1884 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Bratkowice | ||||||||
Data śmierci | 4 maja 1947 | ||||||||
Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | stratygrafia, paleontologia | ||||||||
Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Geologii Historycznej w latach 1945–1947 | ||||||||
Wydział | Wydział Geologiczno-Mierniczy
| ||||||||
|
Prof. dr Wojciech Rogala (1884–1947)
Specjalność: stratygrafia, paleontologia
Życiorys
Urodził się 5 kwietnia 1884 w Bratkowicach k. Rzeszowa. Zmarł 4 maja 1947 w Krakowie. Studiował geologię i paleontologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1907 roku uzyskał na UJK stopień nauczyciela szkół średnich, następnie doktorat. W 1912 roku habilitował się, a w 1923 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. Z Uniwersytetem Jana Kazimierza był związany do 1945 roku, tj. do repatriacji ze Lwowa. W 1945 roku przyjechał do Krakowa i podjął pracę na Akademii Górniczej na stanowisku Kierownika Katedry Geologii Historycznej na Wydziale Geologiczno-Mierniczym. W latach 1946-1947 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Geologiczno-Mierniczego.
Był współpracownikiem Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności, honorowym członkiem Stowarzyszenia Polskich Geologów Naftowych, członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Geologicznego, prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyrodników.
Zgromadził bogate zbiory paleontologiczne, na podstawie których napisał monografię o faunie trzeciorzędu. Był również autorem wielu ekspertyz geologicznych dla przemysłu naftowego.
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 169–172
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. S. 626