Wiesław Stuss: Różnice pomiędzy wersjami

Wiesław Stuss
Nazwisko	Stuss
Imię / imiona	Wiesław
Tytuły / stanowiska	Dr inż.
Data urodzenia	2 lipca 1945
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	9 stycznia 1995
Dyscyplina/specjalności	chemia krzemianów
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ; ;

Wersja z 14:19, 18 paź 2014

Dr inż. Wiesław Stuss (1945–1995)

Specjalność: chemia krzemianów

Urodził się 2 lipca 1945 r. w Krakowie, zmarł 9 stycznia 1995 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W latach 1964–1969 studiował na Wydziale Ceramicznym AGH. Jako wyróżniający się student, został przyjęty w 1969 r. na asystenturę przez prof. E. Gerlicha w Katedrze Chemii Krzemianów. W 1976 r. uzyskał tytuł doktora nauk chemicznych.

Jego 25-letnia działalność naukowa związana była z zastosowaniem spektroskopii oscylacyjnej w badaniach strukturalnych krystalicznych i amorficznych krzemianów. Prowadził zajęcia z „Chemii krzemianów”. Opracował wiele pomocy dydaktycznych, był współautorem skryptu do ćwiczeń „Chemii krzemianów”. Działał również w Naukowym Kole Ceramików.

Bibliografia

Źródło:

BIP 1995 nr 14. s. 3
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice, cop. 2004, s. 345, portr.

@@ Linia 48: / Linia 48: @@
 Specjalność: chemia krzemianów
-Urodził się 2 lipca 1945 r. w Krakowie, zmarł 9 stycznia 1995 r. W latach 1964–1969 studiował na Wydziale Ceramicznym AGH. Jako wyróżniający się student, został przyjęty w 1969 r. na asystenturę przez prof. E. Gerlicha w Katedrze Chemii Krzemianów. W 1976 r. uzyskał tytuł doktora nauk chemicznych.
+Urodził się 2 lipca 1945 r. w Krakowie, zmarł 9 stycznia 1995 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W latach 1964–1969 studiował na Wydziale Ceramicznym AGH. Jako wyróżniający się student, został przyjęty w 1969 r. na asystenturę przez prof. E. Gerlicha w Katedrze Chemii Krzemianów. W 1976 r. uzyskał tytuł doktora nauk chemicznych.
 Jego 25-letnia działalność naukowa związana była z zastosowaniem spektroskopii oscylacyjnej w badaniach strukturalnych krystalicznych i amorficznych krzemianów. Prowadził zajęcia z „Chemii krzemianów”. Opracował wiele pomocy dydaktycznych, był współautorem skryptu do ćwiczeń „Chemii krzemianów”. Działał również w Naukowym Kole Ceramików.