Kazimierz Bisztyga: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 66: | Linia 66: | ||
Urodził się 22 stycznia 1922 roku w Myślenicach. Zmarł 8 stycznia 2010 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej; doktorat AGH (1961), habilitacja AGH (1966), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984). | Urodził się 22 stycznia 1922 roku w Myślenicach. Zmarł 8 stycznia 2010 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej; doktorat AGH (1961), habilitacja AGH (1966), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984). | ||
W AGH początkowo pracował jako st. asystent, następnie adiunkt (1952–1967), docent (1967–1974), profesor (od 1974), dyrektor Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych (1981–1992), prodziekan [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] w latach 1969–1972, dziekan [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] w latach 1972–1978. | W AGH początkowo pracował jako st. asystent, następnie adiunkt (1952–1967), docent (1967–1974), profesor (od 1974), dyrektor Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych (1981–1992), prodziekan [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] w latach 1969–1972, dziekan [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] w latach 1972–1978. W roku akademickim 1986/87 był kierownikiem studiów podyplomowych w zakresie zastosowania techniki mikrokomputerowej w sterowaniu. | ||
Przewodniczący Rady Oddz. Izby Rzeczoznawców SEP, członek zespołu ekspertów Ministerstwa Edukacji Narodowej. Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (Głównej Komisji Rewizyjnej) oraz Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej. | Przewodniczący Rady Oddz. Izby Rzeczoznawców SEP, członek zespołu ekspertów Ministerstwa Edukacji Narodowej. Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (Głównej Komisji Rewizyjnej) oraz Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej. |
Wersja z 09:46, 22 paź 2014
Kazimierz Bisztyga | |
---|---|
Nazwisko | Bisztyga |
Imię / imiona | Kazimierz |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 22 stycznia 1922 |
Miejsce urodzenia | Myślenice |
Data śmierci | 8 stycznia 2010 |
Dyscyplina/specjalności | automatyka napędu elektrycznego |
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH (1972–1978) |
Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|
Odznaczenia i nagrody | Nagroda Państwowa, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi |
Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Bisztyga (1922–2010)
Specjalność: automatyka napędu elektrycznego
Życiorys
Urodził się 22 stycznia 1922 roku w Myślenicach. Zmarł 8 stycznia 2010 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej; doktorat AGH (1961), habilitacja AGH (1966), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984).
W AGH początkowo pracował jako st. asystent, następnie adiunkt (1952–1967), docent (1967–1974), profesor (od 1974), dyrektor Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych (1981–1992), prodziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki w latach 1969–1972, dziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki w latach 1972–1978. W roku akademickim 1986/87 był kierownikiem studiów podyplomowych w zakresie zastosowania techniki mikrokomputerowej w sterowaniu.
Przewodniczący Rady Oddz. Izby Rzeczoznawców SEP, członek zespołu ekspertów Ministerstwa Edukacji Narodowej. Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (Głównej Komisji Rewizyjnej) oraz Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.
Autor lub współautor 50 prac z zakresu teorii napędu elektrycznego, problematyki zakłóceń wnoszonych do systemu energetycznego przez napędy. Współautor książek i pięciu skryptów dla studentów AGH.
Odznaczenia i nagrody
Nagroda Państwowa II stopnia (zespołowo), Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN, Zasłużony Nauczyciel PRL, dwie indywidualne i siedem zespołowych nagród resortowych, osiemnaście odznaczeń regionalnych oraz resortowych
Bibliografia
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 56–57
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 111. s. 18
- Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 26. s. 18–19