Stefan Wolfke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 63: Linia 63:
Od 1942 r. brał czynny udział w działaniach AK. W czasie powstania warszawskiego walczył w zgrupowaniu "Zaremba". Po upadku powstania został wywieziony przez hitlerowców do obozu jenieckiego w Łambinowicach, a następnie do miejscowości Markt-Pongau (Austria).
Od 1942 r. brał czynny udział w działaniach AK. W czasie powstania warszawskiego walczył w zgrupowaniu "Zaremba". Po upadku powstania został wywieziony przez hitlerowców do obozu jenieckiego w Łambinowicach, a następnie do miejscowości Markt-Pongau (Austria).


== Odznaczenia i nagrody ==
=== Odznaczenia i nagrody ===


Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, złota i srebrna odznaka honorowa SITPMB oraz wiele nagród resortowych.
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Warszawski Krzyż Powstańczy]], Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, złota i srebrna odznaka honorowa SITPMB i inne.


Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy, wiele nagród resortowych.
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==



Wersja z 12:52, 25 paź 2014

Stefan Wolfke
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Wolfke
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 26 stycznia 1926
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 28 lipca 1985
Miejsce śmierci Zielonka k. Warszawy
Dyscyplina/specjalności technologia ceramiki
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy

Doc. dr inż. Stefan Wolfke (1926–1985)

Specjalność: technologia ceramiki

Życiorys

Urodził się w 26 stycznia 1926 r. w Warszawie, zmarł 28 lipca 1985 r. w Zielonce k. Warszawy, pochowany w Warszawie na cmentarzu Komunalnym Północnym. W 1952 r. ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej Politechniki Wrocławskiej.

W latach 1958–70 pracował w AGH jako asystent, a następnie adiunkt w Katedrze Technologii Ceramiki Budowlanej. W 1964 r. na Wydziale Ceramicznym obronił pracę doktorską i uzyskał tytuł dra nauk technicznych.

W AGH prowadził szeroko zakrojoną działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną. Za osiągnięcia w tej pracy uzyskał w latach 1958 i 1968 nagrodę rektora AGH.

Był członkiem wielu towarzystw naukowych i zespołów rzeczoznawczych, autorem lub współautorem wielu patentów i wniosków racjonalizatorskich oraz norm polskich i branżowych.

Opublikował około 50 prac naukowo-badawczych.

Od 1942 r. brał czynny udział w działaniach AK. W czasie powstania warszawskiego walczył w zgrupowaniu "Zaremba". Po upadku powstania został wywieziony przez hitlerowców do obozu jenieckiego w Łambinowicach, a następnie do miejscowości Markt-Pongau (Austria).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, złota i srebrna odznaka honorowa SITPMB i inne.

Bibliografia

  • Słownik biograficzny techników polskich. 1992 Z. 2. s. 195–195