Stefan Kreutz

Stefan Kreutz
Nazwisko	Kreutz
Imię / imiona	Stefan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Data urodzenia	6 czerwca 1883
Miejsce urodzenia	Lwów
Data śmierci	30 marca 1941
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	mineralogia, krystalografia, petrografia
Odznaczenia i nagrody	Nagroda im. Lubomirskich AU (1918), Krzyż Komandorski OPP

Prof. zw. dr Stefan Kreutz (1883–1941)

Specjalność: mineralogia, krystalografia, petrografia

Życiorys

Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie, zmarł 30 marca 1941 w Krakowie. W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/20 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii. Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego.

Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych. Opublikował wiele prac i monografii z tego zakresu, w języku polskim i niemieckim.

Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował o ochronę obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej itd. Sprowadził do Zakł. Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów. Był czynnym uczestnikiem wielu Kongresów Mineralogicznych, Zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych.

Czł. koresp. AU i PAU (1917), czł. cz. PAU (1927), przew. Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU (1933–1939), del. PAU do Komitetu Nauk. Mineralogiczno-Geologicznego (1936–39). Czł. cz. TN we Lwowie (1924), czł. zarz. i wiceprzewodniczący PT Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika, czł. zw. Niemieckiego Tow. Mineralogicznego, czł. Królewskiego Tow. Mineralogicznego w Londynie. Czł. honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie".

Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski OPP

Źródło:

• BIP 1994 nr 5. s. 6
• Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. s. 93–96
• Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 344–346
• Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 118–120