Jan Walenty Kucharski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 8: Linia 8:
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|death_date=4 listopada 2009
|death_date=4 listopada 2009
|fields=krystalizacja szkła
|fields=technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne
|function=kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu w latach 1975–1980
|function=kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu w latach 1975–1980
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
Linia 49: Linia 49:
Dr inż. '''Jan Walenty Kucharski''' (1940–2009)
Dr inż. '''Jan Walenty Kucharski''' (1940–2009)


Specjalność: krystalizacja szkła
Specjalność: technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne


== Życiorys ==
== Życiorys ==


Urodził się 13 sierpnia 1940 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 2009 roku i został pochowany na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. W 1965 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Urodził się 13 sierpnia 1940 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 2009 roku i został pochowany na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. W 1965 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Podstawowy kierunek badań naukowych to kierowana krystalizacja szkła, otrzymywanie tworzyw szklanokrystalicznych, badanie ich struktury i właściwości.


Autor lub współautor ok. 70 publikacji, 4 patentów, kilkunastu prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych oraz kilkudziesięciu ekspertyz. Współautor szeregu opracowań i wdrożeń jak: szkliw szklanokrystalicznych do termometrów oporowych; technologii barwienia szkła na kolor oranżowy z zastosowaniem odpadowych popiołów lotnych z elektrociepłowni; technologii otrzymywania szkła piankowego z zastosowaniem granulowanego żużla wielkopiecowego; otrzymywania ekologicznych pigmentów na bazie rubinu miedziowego; otrzymywanie powłok szklanokrystalicznych zabezpieczających metale przed korozją chemotermiczną.
Autor lub współautor ok. 70 publikacji, 4 patentów, kilkunastu prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych oraz kilkudziesięciu ekspertyz. Współautor szeregu opracowań i wdrożeń jak: szkliw szklanokrystalicznych do termometrów oporowych; technologii barwienia szkła na kolor oranżowy z zastosowaniem odpadowych popiołów lotnych z elektrociepłowni; technologii otrzymywania szkła piankowego z zastosowaniem granulowanego żużla wielkopiecowego; otrzymywania ekologicznych pigmentów na bazie rubinu miedziowego; otrzymywanie powłok szklanokrystalicznych zabezpieczających metale przed korozją chemotermiczną.

Wersja z 10:15, 10 gru 2014

Jan Walenty Kucharski
Jan Kucharski.jpg
Nazwisko Kucharski
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 13 sierpnia 1940
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 4 listopada 2009
Dyscyplina/specjalności technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne
Pełnione funkcje kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu w latach 1975–1980
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody 9 Nagród Rektora AGH za działalność naukowo-badawczą, 4 Nagrody Rektora za działalność dydaktyczną, Złoty Krzyż Zasługi 1987, Odznaka Honorowa Zasłużony dla Huty Szkła Okiennego „Sandomierz”, Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Województwa Tarnobrzeskiego”

Dr inż. Jan Walenty Kucharski (1940–2009)

Specjalność: technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne

Życiorys

Urodził się 13 sierpnia 1940 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 2009 roku i został pochowany na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. W 1965 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Autor lub współautor ok. 70 publikacji, 4 patentów, kilkunastu prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych oraz kilkudziesięciu ekspertyz. Współautor szeregu opracowań i wdrożeń jak: szkliw szklanokrystalicznych do termometrów oporowych; technologii barwienia szkła na kolor oranżowy z zastosowaniem odpadowych popiołów lotnych z elektrociepłowni; technologii otrzymywania szkła piankowego z zastosowaniem granulowanego żużla wielkopiecowego; otrzymywania ekologicznych pigmentów na bazie rubinu miedziowego; otrzymywanie powłok szklanokrystalicznych zabezpieczających metale przed korozją chemotermiczną.

Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek Zarządu SITPMB NOT przy WIMiC AGH, rzeczoznawca SITPMB NOT.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i ceramiki 1949–1999. Kraków 1999. S. 124
  • Dziennik Polski 2009 nr 261 (6 XI 2009). s. A15
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 184