Jerzy Michał Massalski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 60: Linia 60:
Urodził się 1 grudnia 1919 r. w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  
Urodził się 1 grudnia 1919 r. w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  


Absolwent Państwowego uniwersytetu Łotwy (1943) oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949). Doktoryzował się w UJ 1951 r., a stanowisko docenta uzyskał w 1954 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 r., profesora zwyczajnego w 1986 r.
Absolwent Państwowego uniwersytetu Łotwy (1943) oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949).  
 
Doktoryzował się w UJ 1951 r., a stanowisko docenta uzyskał w 1954 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 r., profesora zwyczajnego w 1986 r.


Związany z AGH w latach 1946 - 1990, gdzie pracował na stanowisku asystenta (1946), a w latach 1949-1954 jako adiunkt.  
Związany z AGH w latach 1946 - 1990, gdzie pracował na stanowisku asystenta (1946), a w latach 1949-1954 jako adiunkt.  
Linia 71: Linia 73:
Autor ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, głównie dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 rozpraw doktorskich.
Autor ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, głównie dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 rozpraw doktorskich.
Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników.
Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników.


Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1948 r.), Stowarzyszenia Elektryków Polskich (od 1966 r.), Związku Nauczycielstwa Polskiego (od 1949 r.).  
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1948 r.), Stowarzyszenia Elektryków Polskich (od 1966 r.), Związku Nauczycielstwa Polskiego (od 1949 r.).  

Wersja z 13:52, 15 sty 2015

Jerzy Michał Massalski
Jerzy Massalski.jpg
Nazwisko Massalski
Imię / imiona Jerzy Michał
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr
Data urodzenia 1 grudnia 1919
Miejsce urodzenia Dagda
Data śmierci 15 czerwca 2008
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH (1969–1972)
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej19691972


Prof. zw. dr Jerzy Michał Massalski (1919–2008)

Specjalność: fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)

Życiorys

Urodził się 1 grudnia 1919 r. w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Absolwent Państwowego uniwersytetu Łotwy (1943) oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949).

Doktoryzował się w UJ 1951 r., a stanowisko docenta uzyskał w 1954 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 r., profesora zwyczajnego w 1986 r.

Związany z AGH w latach 1946 - 1990, gdzie pracował na stanowisku asystenta (1946), a w latach 1949-1954 jako adiunkt. W latach 1962–1969 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej, a w okresie 1964-1979 kierownika Zakładu Fizyki Jądrowej. Był ponadto kierownikiem Samodzielnej Pracowni Generatora Neutronów Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1980-1990) oraz seniorem budowy ds. budynków Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1967-1977).

Stypendysta Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (1956–1957). W latach 1957-1985 członek Rady i prodziekan (1969-1972) Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Pracownik Instytutu Badań Jądrowych Oddział w Krakowie: samodzielny pracownik naukowy (1954-1967), profesor (1967-1972).

Autor ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, głównie dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 rozpraw doktorskich. Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1948 r.), Stowarzyszenia Elektryków Polskich (od 1966 r.), Związku Nauczycielstwa Polskiego (od 1949 r.). Członek rad naukowych: Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1986-1990), Instytutu Fizyki Politechniki Warszawskiej (1974-1979), Instytutu Matematyki i Fizyki Politechniki Rzeszowskiej (1973-1979; przewodniczący w latach 1975-1979); Rady Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH (1957-1985) oraz Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego Podstawowych Problemów Techniki przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1972-1978) i Komisji Nagród MNSWiT (1974-1977).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne.


Bibliografia

Książki

  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny / red. Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna. - Ed. 3. - Warszawa : Wydawnictwo Interpress, 1993. - S. 445-446
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - S. 224
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T.3 : M-R / red. nauk. Janusz Kapuścik. - Warszawa : Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2000. - S. 117-118, portr.

Artykuły

  • Dziennik Polski 2008 nr 141 (18 VI 2008). s. 15 [nekrologi]