Jerzy Kazimierz Gierula: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Kazimierz Gierula
Nazwisko	Gierula
Imię / imiona	Jerzy
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Data urodzenia	20 lutego 1917
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	14 stycznia 1975
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	fizyka cząstek elementarnych, fizyka jądra atomowego, dozymetria
Wydział	Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej AGH ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Komandorski OOP

Wersja z 08:56, 22 sty 2015

Prof. zw. dr Jerzy Kazimierz Gierula (1917–1975)

Specjalność: fizyka cząstek elementarnych, fizyka jądra atomowego, dozymetria

Życiorys

Urodził się 20 lutego 1917 r. w Krakowie i tam zmarł 14 stycznia 1975 r.

w latach 1935-1939 studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, które kontynuował konspiracyjnie (1942–44) i ukończył w 1946 r. Studia uzupełniające odbył w Zurychu (1949-1950). Następnie związał się z zespołem prof. Mariana Mięsowicza w AGH. Doc. fizyki doświadczalnej AGH (1954). Adiunkt II Katedry Fizyki na Wydziale Górniczym w latach 1950–51. Doktorat uzyskał w 1951 r. Bezpośrednio po tym został powołany do Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, skąd udało mu się zwolnić dopiero w 1956 r.

Następnie prof. nadzwyczajny II Katedry Fizyki w latach 1958–1969. Prof. zwyczajny (1969) w Katedrze i Zakładzie Fizyki II Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH(1969–75).

Od 1958 r. był kierownikiem Pracowni Emulsji Jądrowych w Instytucie Techniki Jądrowej PAN.

Autor opracowań i monografii zarówno w języku polskim jak i obcych z zakresu fizyki cząstek elementarnych, fizyki jądra atomowego i dozymetrii. Wraz z M. Danyszem przedstawił projekt kompleksowych badań nad fizyką wysokich energii przy wykorzystaniu emulsji jądrowych.

Członek korespondent PAN i Komisji Promieni Kosmicznych Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej, przewodniczący Komitetu Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej PAN (1969–71), w latach 1965-1975 przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Fizyki Jądrowej.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski i Komandorski OOP, Krzyż Komandorski OOP, Medal im. M. Smoluchowskiego PT Fizycznego, zespołowe nagrody państwowe I i III stopnia

Źródło:

Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. S. 114–117
50 lat Instytutu Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk / pod red. Andrzeja Hrynkiewicza ; zespół nauk. Edmund Bakewicz [et al.]. - Kraków : PAU, 2005. - s. 15, 18, 64, 159, 161, 162, 337, 342, 344, 377, 547, 645, 654 : Jerzy Gierula (1917-1975), portr.. - (Monografie / Polska Akademia Umiejętności. Komisja Historii Nauki ; 9)
Śródka Andrzej: Uczeni polscy XIX-XX stulecia T. 1 A-G S. 520-521

@@ Linia 58: / Linia 58: @@
 w latach  1935-1939 studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, które kontynuował konspiracyjnie (1942–44) i ukończył w 1946 r. Studia uzupełniające odbył w Zurychu (1949-1950). Następnie związał się z zespołem prof. Mariana Mięsowicza w AGH. Doc. fizyki doświadczalnej AGH (1954). Adiunkt II Katedry Fizyki na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] w latach 1950–51.
 Doktorat uzyskał w 1951 r. Bezpośrednio po tym został powołany do Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, skąd udało mu się zwolnić dopiero w 1956 r.
 Następnie  prof. nadzwyczajny II Katedry Fizyki w latach 1958–1969. Prof. zwyczajny (1969) w Katedrze i Zakładzie Fizyki II [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH(1969–75).