Adolf Langrod: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|death_place=Paryż | |death_place=Paryż | ||
|fields=kolejnictwo | |fields=kolejnictwo | ||
|function=Prodziekan | |function=Prodziekan Wydziału Komunikacji AG | ||
|faculty=Wydziały Politechniczne | |faculty=Wydziały Politechniczne | ||
|awards=Krzyż Komandorski OOP, Nagroda Państwowa | |awards=Krzyż Komandorski OOP, Nagroda Państwowa | ||
Linia 48: | Linia 48: | ||
{{Funkcja | {{Funkcja | ||
|Stanowisko=Prodziekan | |Stanowisko=Prodziekan | ||
|Jednostka= | |Jednostka=Wydział Komunikacji | ||
|Rok_od=1945 | |Rok_od=1945 | ||
|Rok_do=1945 | |Rok_do=1945 | ||
Linia 62: | Linia 62: | ||
W latach 1919-1928 zorganizował wydziały Konstrukcyjno-Doświadczalny oraz Budowy i Odbioru Taboru Kolejowego przy Ministerstwie Komunikacji i był ich naczelnikiem. | W latach 1919-1928 zorganizował wydziały Konstrukcyjno-Doświadczalny oraz Budowy i Odbioru Taboru Kolejowego przy Ministerstwie Komunikacji i był ich naczelnikiem. | ||
Od 1945 roku pracę w administracji i przemyśle łączył z dydaktyką i działalnością naukową. Karierę akademicką rozpoczął w 1945 roku jako zastępca profesora na Politechnice Śląskiej (z tymczasową siedzibą w Krakowie) oraz równolegle jako organizator Oddziału Kolejowego na Wydziale Komunikacji [[Wydziały Politechniczne|Wydziałów Politechnicznych]] AG. W 1945 roku był prodziekanem | Od 1945 roku pracę w administracji i przemyśle łączył z dydaktyką i działalnością naukową. Karierę akademicką rozpoczął w 1945 roku jako zastępca profesora na Politechnice Śląskiej (z tymczasową siedzibą w Krakowie) oraz równolegle jako organizator Oddziału Kolejowego na Wydziale Komunikacji [[Wydziały Politechniczne|Wydziałów Politechnicznych]] AG. W 1945 roku był prodziekanem Wydziału Komunikacji. W AG zorganizował również Katedrę Budowy Taboru Kolejowego na Wydziale Komunikacji, którą kierował do przejścia na emeryturę w 1960 roku. W 1947 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. W latach 1948-1950 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Komunikacji. W 1954 roku przeszedł wraz z katedrą i Wydziałem Mechanicznym na Politechnikę Krakowską. | ||
Członek Rady Technicznej przy ministrze Komunikacji, członek honorowy SIMP. | Członek Rady Technicznej przy ministrze Komunikacji, członek honorowy SIMP. |
Wersja z 14:10, 26 sty 2015
Adolf Langrod | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |||||||||||||
Nazwisko | Langrod | ||||||||||||
Imię / imiona | Adolf | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 15 stycznia 1876 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||||||
Data śmierci | 14 października 1968 | ||||||||||||
Miejsce śmierci | Paryż | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | kolejnictwo | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Komunikacji AG | ||||||||||||
Wydział | Wydziały Politechniczne
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski OOP, Nagroda Państwowa | ||||||||||||
|
Prof. zw. dr inż. Adolf Langrod (1876–1968)
Specjalność: kolejnictwo
Życiorys
Urodził się 15 stycznia 1876 roku w Krakowie, zmarł 14 października 1968 roku w Paryżu. W 1905 roku uzyskał na Politechnice Wiedeńskiej stopień doktora nauk technicznych.
W latach 1919-1928 zorganizował wydziały Konstrukcyjno-Doświadczalny oraz Budowy i Odbioru Taboru Kolejowego przy Ministerstwie Komunikacji i był ich naczelnikiem.
Od 1945 roku pracę w administracji i przemyśle łączył z dydaktyką i działalnością naukową. Karierę akademicką rozpoczął w 1945 roku jako zastępca profesora na Politechnice Śląskiej (z tymczasową siedzibą w Krakowie) oraz równolegle jako organizator Oddziału Kolejowego na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych AG. W 1945 roku był prodziekanem Wydziału Komunikacji. W AG zorganizował również Katedrę Budowy Taboru Kolejowego na Wydziale Komunikacji, którą kierował do przejścia na emeryturę w 1960 roku. W 1947 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. W latach 1948-1950 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Komunikacji. W 1954 roku przeszedł wraz z katedrą i Wydziałem Mechanicznym na Politechnikę Krakowską.
Członek Rady Technicznej przy ministrze Komunikacji, członek honorowy SIMP.
Opublikował ok. 80 prac, w tym kilka podręczników i skryptów.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski OOP, Nagroda Państwowa II stopnia, nagroda ministra Szkolnictwa Wyższego
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 80–81