Zygmunt Rozen: Różnice pomiędzy wersjami

Zygmunt Rozen
Nazwisko	Rozen
Imię / imiona	Zygmunt
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Data urodzenia	16 maja 1874
Miejsce urodzenia	Zbaraż
Data śmierci	29 maja 1936
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	mineralogia, petrografia
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Górniczego AG (1927–1929), (1931–1934)
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Wersja z 10:27, 29 sty 2015

Prof. zw. dr Zygmunt Rozen (1874–1936)

Specjalność: mineralogia, petrografia

Życiorys

Urodził się 16 maja 1874 r. w Zbarażu. Zmarł 29 maja 1936 r. w Krakowie i tam pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował chemię, petrografię i geologię na UJ. W 1904 r. został asystentem prof. J. Morozewicza, w 1909 r. uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu petrografii. W latach 1913–1914 jako stypendysta Komitetu Organizacyjnego AG odbył studia uzupełniające w Lipsku, Getyndze i w Halle.

W czasie I wojny został skierowany do służby wojskowej gdzie pracował dla potrzeb wojennych w zakresie rozwoju produkcji surowców mineralnych.

Od 1920 r. wykładowca AG. Tutaj szybko otrzymał nominację na zast. profesora (1921), następnie prof. nadzw. (1923), prof. zw. (1929). Był organizatorem i kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1929–1936. Pełnił obowiązki prodziekana na Wydziale Górniczym w latach 1927-1929 i 1931-1934. Pracował również jako wykładowca na Wydz. Filozoficznym i na Wydz. Rolniczym UJ.

Zgromadził duży zbiór minerałów i skał solnych ze środkowo-niemieckich złóż, którego część udało się uratować i jest przechowywana w Katedrze Mineralogii i Petrografii AGH. W 1931 r. we współpracy z prof. I. Stellą-Sawickim zorganizował Stację Doświadczalną Przemysłu Mineralnego i Budownictwa.

Jest autorem 22 opracowań naukowych, podręcznika oznaczania minerałów, pięciu patentów dotyczących surowców mineralnych i produkcji przemysłu mineralnego.

Źródło:

Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 172–177
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 128–131

@@ Linia 64: / Linia 64: @@
 == Życiorys ==
-Urodził się 16 maja 1874 r. w Zbarażu. Zmarł 29 maja 1936 r. w Krakowie i tam pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował chemię, petrografię i geologię na UJ. W 1904 r. został asystentem prof. J. Morozewicza, w 1909 r. uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu petrografii. W latach 1913–1914 jako stypendysta Komitetu Organizacyjnego AG odbył studia uzupełniające w Lipsku, Getyndze i w Halle. W czasie I wojny został skierowany do służby wojskowej gdzie pracował dla potrzeb wojennych w zakresie rozwoju produkcji surowców mineralnych. Od 1920 r. wykładowca AG. Tutaj szybko otrzymał nominację na zast. profesora (1921), następnie prof. nadzw. (1923) , prof. zw. (1929). Był organizatorem i kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1929–1936.
+Urodził się 16 maja 1874 r. w Zbarażu. Zmarł 29 maja 1936 r. w Krakowie i tam pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
-Pełnił obowiązki prodziekana na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]  w latach 1927-1929 i 1931-1934. Pracował również jako wykładowca na Wydz. Filozoficznym i na Wydz. Rolniczym UJ.
+Studiował chemię, petrografię i geologię na UJ. W 1904 r. został asystentem prof. J. Morozewicza, w 1909 r. uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu petrografii. W latach 1913–1914 jako stypendysta Komitetu Organizacyjnego AG odbył studia uzupełniające w Lipsku, Getyndze i w Halle.
+W czasie I wojny został skierowany do służby wojskowej gdzie pracował dla potrzeb wojennych w zakresie rozwoju produkcji surowców mineralnych.
+Od 1920 r. wykładowca AG. Tutaj szybko otrzymał nominację na zast. profesora (1921), następnie prof. nadzw. (1923), prof. zw. (1929). Był organizatorem i kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1929–1936. Pełnił obowiązki prodziekana na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]  w latach 1927-1929 i 1931-1934. Pracował również jako wykładowca na Wydz. Filozoficznym i na Wydz. Rolniczym UJ.
 Zgromadził duży zbiór minerałów i skał solnych ze środkowo-niemieckich złóż, którego część udało się uratować i jest przechowywana w Katedrze Mineralogii i Petrografii AGH. W 1931 r. we współpracy z prof. I. Stellą-Sawickim zorganizował Stację Doświadczalną Przemysłu Mineralnego i Budownictwa.