Jerzy Grzymek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|function=Dziekan Wydziału Ceramicznego AGH (1964–1968) | |function=Dziekan Wydziału Ceramicznego AGH (1964–1968) | ||
|faculty=Wydział Ceramiczny | |faculty=Wydział Ceramiczny | ||
|awards=Krzyż Komandorski, Krzyż | |awards=Krzyż Wielki OOP, Krzyż Komandorski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi | ||
|dhc_year=1979 | |dhc_year=1979 | ||
|dhc_reason=za zasługi dla rozwoju chemii, a w szczególności fizykochemii stosowanej materiałów budowlanych oraz kompleksowych metod wytwarzania materiałów wiążących z ubogich rud i odpadów przemysłowych wraz z uznaną w świecie metodą pozyskiwania tlenku glinu i cementów szybkosprawnych | |dhc_reason=za zasługi dla rozwoju chemii, a w szczególności fizykochemii stosowanej materiałów budowlanych oraz kompleksowych metod wytwarzania materiałów wiążących z ubogich rud i odpadów przemysłowych wraz z uznaną w świecie metodą pozyskiwania tlenku glinu i cementów szybkosprawnych | ||
| Linia 64: | Linia 64: | ||
Urodził się 9 kwietnia 1908 r. w Iwkowej k. Brzeska, zmarł 4 maja 1990 r. w Krakowie | Urodził się 9 kwietnia 1908 r. w Iwkowej k. Brzeska, zmarł 4 maja 1990 r. w Krakowie i pochowany na Cmentarzu Rakowickim | ||
Ukończył Gimn. im. Jana Sobieskiego w Krakowie oraz studia chemiczne w Politechnice Lwowskiej, tutaj podjął pracę jako st. asystent w Kat. Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego i Elektrochemii Technicznej (1932–35). Od 1950 r. związany z AGH — kierownik Katedry Technologii Materiałów Wiążących, prof. nadzw. (1954), dziekan [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] (1964–68), prof. zw. (1971). Pracował również w kilku instytutach i przedsiębiorstwach związanych z produkcją materiałów budowlanych i ceramiki. Używał pseudonimów: Jerzy Miecznikowski, Wiśniewski. | Ukończył Gimn. im. Jana Sobieskiego w Krakowie oraz studia chemiczne w Politechnice Lwowskiej, tutaj podjął pracę jako st. asystent w Kat. Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego i Elektrochemii Technicznej (1932–35). Od 1950 r. związany z AGH — kierownik Katedry Technologii Materiałów Wiążących, prof. nadzw. (1954), dziekan [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] (1964–68), prof. zw. (1971). Pracował również w kilku instytutach i przedsiębiorstwach związanych z produkcją materiałów budowlanych i ceramiki. Używał pseudonimów: Jerzy Miecznikowski, Wiśniewski. | ||
| Linia 78: | Linia 78: | ||
== Odznaczenia i nagrody == | == Odznaczenia i nagrody == | ||
Krzyż Komandorski, Krzyż | Krzyż Wielki OOP, Krzyż Komandorski OOP, Order Budowniczego Polski Ludowej, medal i tytuł honorow „Zasłużony Nauczyciel PRL”, [[Medal KEN]], Order Sztandaru Pracy I kl. Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Medal of Honor od American Biographical Institute, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Złote Honorowe Odznaki NOT i SITPMB. Był również trzykrotnym laureatem Nagród Państwowych. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
Wersja z 12:26, 30 sty 2015
| Jerzy Grzymek | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Grzymek | ||||||||
| Imię / imiona | Jerzy | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 9 kwietnia 1908 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Iwkowa | ||||||||
| Data śmierci | 4 maja 1990 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | technologia związków siarkowych i związków glinu | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Ceramicznego AGH (1964–1968) | ||||||||
| Wydział | Wydział Ceramiczny | ||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1979 | ||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju chemii, a w szczególności fizykochemii stosowanej materiałów budowlanych oraz kompleksowych metod wytwarzania materiałów wiążących z ubogich rud i odpadów przemysłowych wraz z uznaną w świecie metodą pozyskiwania tlenku glinu i cementów szybkosprawnych | ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Wielki OOP, Krzyż Komandorski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr inż. Jerzy Grzymek (1908–1990)
Specjalność: technologia związków siarkowych i związków glinu
Życiorys
Urodził się 9 kwietnia 1908 r. w Iwkowej k. Brzeska, zmarł 4 maja 1990 r. w Krakowie i pochowany na Cmentarzu Rakowickim
Ukończył Gimn. im. Jana Sobieskiego w Krakowie oraz studia chemiczne w Politechnice Lwowskiej, tutaj podjął pracę jako st. asystent w Kat. Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego i Elektrochemii Technicznej (1932–35). Od 1950 r. związany z AGH — kierownik Katedry Technologii Materiałów Wiążących, prof. nadzw. (1954), dziekan Wydziału Ceramicznego (1964–68), prof. zw. (1971). Pracował również w kilku instytutach i przedsiębiorstwach związanych z produkcją materiałów budowlanych i ceramiki. Używał pseudonimów: Jerzy Miecznikowski, Wiśniewski.
W latach 1950–82 oraz 1986–90 prowadził w AGH wykłady z technologii wiążących materiałów budowlanych.
Jest autorem kilkudziesięciu opracowań i monografii z zakresu technologii związków siarkowych, technologii związków glinu, technologii materiałów budowlanych. Opracował m.in. metodę Grzymka spiekowego otrzymywania Al2O3 o wysokiej czystości z tanich surowców nieboksytowych. Jest autorem kilku patentów zagranicznych.
Był organizatorem Wydziału Ceramicznego w AGH oraz Inst. Technologii Krzemianów w Warszawie, Inst. Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu, inicjator budowy cementowni „Nowiny” w Kielcach. Doktor Honoris Causa AGH (1979).
Imię prof. Jerzego Grzymka nosi budynek AGH B-6, a wewnątrz znajduje się tablica pamiątkowa Jemu poświęcona.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Wielki OOP, Krzyż Komandorski OOP, Order Budowniczego Polski Ludowej, medal i tytuł honorow „Zasłużony Nauczyciel PRL”, Medal KEN, Order Sztandaru Pracy I kl. Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Medal of Honor od American Biographical Institute, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Złote Honorowe Odznaki NOT i SITPMB. Był również trzykrotnym laureatem Nagród Państwowych.
Źródło:
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 1. s. 603–605
- Biuletyn AGH 2013 nr 66-67 s. 27-29