Leopold Wiktor Szefer: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|honorific-prefix=Mgr inż. | |honorific-prefix=Mgr inż. | ||
|image=Leopold_Szefer.jpg | |image=Leopold_Szefer.jpg | ||
|birth_date=1881 | |birth_date=7 sierpnia 1881 | ||
|birth_place=Głuszków | |birth_place=Głuszków | ||
|death_date=1970 | |death_date=1 marca 1970 | ||
|death_place=Warszawa | |death_place=Warszawa | ||
|fields=górnictwo, hutnictwo | |fields=górnictwo, hutnictwo | ||
| Linia 49: | Linia 49: | ||
Specjalność: górnictwo, hutnictwo | Specjalność: górnictwo, hutnictwo | ||
== Życiorys == | |||
Urodził się 7 sierpnia 1881 roku w Głuszkowie (powiat Horodenka) w Galicji. Zmarł 1 marca 1970 roku w Warszawie. W latach 1900–1905 studiował na Akademii Górniczej w Leoben (Austria), uzyskując dyplom inżyniera górniczego i hutniczego. | Urodził się 7 sierpnia 1881 roku w Głuszkowie (powiat Horodenka) w Galicji. Zmarł 1 marca 1970 roku w Warszawie. W latach 1900–1905 studiował na Akademii Górniczej w Leoben (Austria), uzyskując dyplom inżyniera górniczego i hutniczego. | ||
| Linia 55: | Linia 57: | ||
W latach 1905–1907 był asystentem na Politechnice Lwowskiej, a później 1907–1914 dyrektorem polskiej szkoły górniczej w Dąbrowie koło Karwiny. Uczestniczył w zjazdach polskich górników w 1906 i 1910 roku. Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i „Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebistytowej na Górnym Śląsku. Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie. W latach 1931–1939 był generalnym dyrektorem spółki akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Od 1945 do 1953 roku był naczelnym dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Materiałów Wybuchowych i Mas Plastycznych w Katowicach. | W latach 1905–1907 był asystentem na Politechnice Lwowskiej, a później 1907–1914 dyrektorem polskiej szkoły górniczej w Dąbrowie koło Karwiny. Uczestniczył w zjazdach polskich górników w 1906 i 1910 roku. Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i „Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebistytowej na Górnym Śląsku. Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie. W latach 1931–1939 był generalnym dyrektorem spółki akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Od 1945 do 1953 roku był naczelnym dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Materiałów Wybuchowych i Mas Plastycznych w Katowicach. | ||
== Bibliografia == | |||
Źródło: | Źródło: | ||
Wersja z 10:46, 4 lut 2015
| Leopold Wiktor Szefer | |
|---|---|
| Nazwisko | Szefer |
| Imię / imiona | Leopold |
| Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
| Data urodzenia | 7 sierpnia 1881 |
| Miejsce urodzenia | Głuszków |
| Data śmierci | 1 marca 1970 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo, hutnictwo |
| Pełnione funkcje | członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie
|
Mgr inż. Leopold Wiktor Szefer (1881–1970)
Specjalność: górnictwo, hutnictwo
Życiorys
Urodził się 7 sierpnia 1881 roku w Głuszkowie (powiat Horodenka) w Galicji. Zmarł 1 marca 1970 roku w Warszawie. W latach 1900–1905 studiował na Akademii Górniczej w Leoben (Austria), uzyskując dyplom inżyniera górniczego i hutniczego.
Członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie oraz Komitetu Budowy jej gmachu.
W latach 1905–1907 był asystentem na Politechnice Lwowskiej, a później 1907–1914 dyrektorem polskiej szkoły górniczej w Dąbrowie koło Karwiny. Uczestniczył w zjazdach polskich górników w 1906 i 1910 roku. Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i „Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebistytowej na Górnym Śląsku. Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie. W latach 1931–1939 był generalnym dyrektorem spółki akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Od 1945 do 1953 roku był naczelnym dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Materiałów Wybuchowych i Mas Plastycznych w Katowicach.
Bibliografia
Źródło:
- Górnictwo wczoraj i dziś. X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008]. S. 153, portr.
- Materiały Informacyjne 1969 nr 5. s. 104–107