Zygmunt Osika: Różnice pomiędzy wersjami
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 69: | Linia 69: | ||
* Gazeta Wyborcza nr 174 (27 VII 2009). s. 7 | * Gazeta Wyborcza nr 174 (27 VII 2009). s. 7 | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. s. 261–262 | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. s. 261–262 | ||
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012. Kraków 2012. s. 102, portr. | * Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012. Kraków 2012. s. 102-103, portr. | ||
{{DEFAULTSORT:Osika, Zygmunt }} | {{DEFAULTSORT:Osika, Zygmunt }} | ||
[[Category:Uczeni]] | [[Category:Uczeni]] |
Wersja z 09:15, 16 lut 2015
Zygmunt Osika | |
---|---|
Nazwisko | Osika |
Imię / imiona | Zygmunt |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. |
Data urodzenia | 4 lipca 1909 |
Miejsce urodzenia | Cleveland Ohio (USA) |
Data śmierci | 26 stycznia 1985 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | metalurgia stali, proces martenowski, praca dydaktyczno-wychowawcza |
Wydział | Wydział Metalurgiczny
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi |
Doc. dr inż. Zygmunt Osika (1909–1985)
Specjalność: metalurgia stali, proces martenowski, praca dydaktyczno-wychowawcza
Życiorys
Urodził się 4 lipca 1909 r. w Cleveland Ohio (USA). Zmarł 26 stycznia 1985 r. w Krakowie.
W 1922 r. powrócił do ojczystego kraju. W 1930 r. rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Od 1937 r. pracował na uczelni na stanowisku z-cy asystenta w Katedrze Metalurgii Stali. Po wojnie ponownie podjął pracę dydaktyczno-naukową w Katedrze Metalurgii Stali w Akademii Górniczej. Mgr AGH (1946); dr AGH (1962). Rozprawa doktorska była poświęcona metalurgii pneumatycznej. Opublikowane wyniki jego badań w tym zakresie były wtedy jednymi z nielicznych w literaturze światowej. Z AGH był związany do 1979 r., pracując na Wydziale Metalurgicznym w Instytucie Metalurgii w Zakładzie Stalownictwa.
Oprócz pracy w Akademii Górniczo-Hutniczej pracował dodatkowo m.in. od 1946 r. w Liceum Górniczo-Hutniczym w Krakowie; w latach późniejszych w Komisji d/s szkolnictwa zawodowego, opracowując programy i podręczniki szkolne; w l.1952–1958 pracował na stanowisku starszego odbiorcy w Zakładzie Odbiorów Hutniczych, a w latach 1956–1961 w Inst. Podst. Probl. Techniki PAN — Zakładzie Metali w Krakowie.
W 1958 r. wspólnie z prof. A. Ludkiewiczem wydał skrypt pt. „Metalurgia Stali”, jednocześnie prowadził badania związane z wpływem technologii procesu martenowskiego na jakość wytwarzanej stali, oraz badania nad technologią wytwarzania stali w piecu tandem.
Wypromował ponad 100 inżynierów stalowników. Autor 14 publikacji z zakresu technologii procesu martenowskiego, w tym jednej książki.
Stworzył w Katedrze Metalurgii Stali AGH Zespół do badań tlenowego procesu konwertorowego. Za zasługi w pracy dydaktycznej i pedagogicznej został przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie zaliczony i wpisany do Księgi Wybitnych Specjalistów. Członek NOT w latach 1950–1985.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, szereg odznaczeń branżowych i regionalnych, m.in.: Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Odznaka Budowniczego Huty, im. Lenina
Źródło:
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Jubileusz 75-lecia Wydziału. s. 45, portr.
- Gazeta Wyborcza nr 174 (27 VII 2009). s. 7
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. s. 261–262
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012. Kraków 2012. s. 102-103, portr.