Leopold Wiktor Szefer: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 62: | Linia 62: | ||
Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. | Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. | ||
W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i „Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku. | W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i „Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku. | ||
Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie. | Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie. | ||
Wersja z 16:28, 3 mar 2015
Leopold Wiktor Szefer | |
---|---|
Nazwisko | Szefer |
Imię / imiona | Leopold |
Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
Data urodzenia | 7 sierpnia 1881 |
Miejsce urodzenia | Głuszków |
Data śmierci | 1 marca 1970 |
Miejsce śmierci | Warszawa |
Dyscyplina/specjalności | górnictwo, hutnictwo |
Pełnione funkcje | członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie
|
Mgr inż. Leopold Wiktor Szefer (1881–1970)
Specjalność: górnictwo, hutnictwo
Życiorys
Urodził się 7 sierpnia 1881 roku w Głuszkowie (powiat Horodenka) w Galicji. Zmarł 1 marca 1970 roku w Warszawie.
W latach 1900–1905 studiował na Akademii Górniczej w Leoben (Austria), uzyskując dyplom inżyniera górniczego i hutniczego.
Członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie oraz Komitetu Budowy jej gmachu.
W latach 1905–1907 był asystentem na Politechnice Lwowskiej, a później 1907–1914 dyrektorem polskiej szkoły górniczej w Dąbrowie koło Karwiny. Uczestniczył w zjazdach polskich górników w 1906 i 1910 roku.
Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i „Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku.
Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie.
W latach 1931–1939 był generalnym dyrektorem spółki akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Od 1945 do 1953 roku był naczelnym dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Materiałów Wybuchowych i Mas Plastycznych w Katowicach.
Bibliografia
Źródło:
- Górnictwo wczoraj i dziś. X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008]. S. 153, portr.
- Materiały Informacyjne 1969 nr 5. s. 104–107