Stanisław Mazurkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|death_date=25 września 1964 | |death_date=25 września 1964 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=geodezja, miernictwo | |||
|faculty=Wydział Górniczy | |faculty=Wydział Górniczy | ||
|name=Stanisław Mazurkiewicz | |name=Stanisław Mazurkiewicz | ||
Linia 46: | Linia 47: | ||
Mgr inż. '''Stanisław Mazurkiewicz''' (1892–1964) | Mgr inż. '''Stanisław Mazurkiewicz''' (1892–1964) | ||
Specjalność: | Specjalność: geodezja, miernictwo | ||
== Życiorys == | == Życiorys == |
Wersja z 10:58, 17 kwi 2015
Stanisław Mazurkiewicz | |
---|---|
Nazwisko | Mazurkiewicz |
Imię / imiona | Stanisław |
Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
Data urodzenia | 15 lipca 1892 |
Miejsce urodzenia | Łanczyn |
Data śmierci | 25 września 1964 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | geodezja, miernictwo |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Mgr inż. Stanisław Mazurkiewicz (1892–1964)
Specjalność: geodezja, miernictwo
Życiorys
Urodził się 15 lipca 1892 r. w Łanczynie. Zmarł 25 września 1964 r. w Krakowie.
Studia wyższe ukończył w 1924 r. na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie.
W latach 1920-1924 pracował jako asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego na Wydziale Górniczym AG.
Pracował w przemyśle na stanowisku mierniczego w kopalni "Mortimer" Zagórze (1924), następnie w latach 1924-1930 w kopalni "Grodziec II" jako inżynier ruchu i w kopalni "Siemianowice" jako zastępca zawiadowcy (1930-1938). W latach 1938-1939 podjął pracę w koncernie górniczo-hutniczym "Wspólnota Interesów" w Katowicach na stanowisku mierniczego górniczego.
Brał udział w kampanii wrześniowej (21 Dywizja Podhalańska), następnie trafił do niewoli niemieckiej: Oflag XI B Braunschweig (1939-1940); Oflag II C Woldenberg (1940-1945).
Po wojnie powrócił do pracy w przemyśle jako: dyrektor kopalni "Bolesław Śmiały" (Łaziska Średnie)(1945-1956); inspektor górniczy Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (1947-1948); dyrektor kopalń "Bolesław Śmiały" i "Waleska" (1949-1950). Był ponadto pracownikiem Dyrekcji Kopalń Soli w Warszawie na stanowisku szefa działu produkcji (1950) oraz Zarządu Przemysłu Solnego w Wieliczce jako dyrektor techniczny (1956–1960). W 1961 r. przeszedł na emeryturę.
Bibliografia
Książki
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949) / oprac. Julian Sulima-Samujłło ; kom. red. Henryk Filcek [et al.] ; Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. - Kraków : AGH, 1979. - s. 116