Aleksander Jacek Garlicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
Nota biograficzna =
Nota biograficzna =


Urodził się 15 września 1934 r. w Krakowie. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. T. Kościuszki w Krakowie (1951 r.). W 1956 r. uzyskał stopień magistra inżyniera geologa w specjalności "geologia i poszukiwanie złóż soli" na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]] AGH. W 1964 r. na podstawie pracy ''Autochtoniczna seria solna w miocenie Podkarpacia na odcinku pomiędzy Skawiną a Tarnowem'' został doktorem nauk technicznych na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]]; w 1977 r. na podstawie pracy ''Sedymentacja soli mioceńskich w Polsce'' uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geologii złóż tamże. W 1985 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a na stanowisko profesora zwyczajnego został powołany w 1993 r.
Urodził się 15 września 1934 r. w Krakowie.
 
Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. T. Kościuszki w Krakowie (1951 r.). W 1956 r. uzyskał stopień magistra inżyniera geologa w specjalności "geologia i poszukiwanie złóż soli" na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]] AGH. W 1964 r. na podstawie pracy ''Autochtoniczna seria solna w miocenie Podkarpacia na odcinku pomiędzy Skawiną a Tarnowem'' został doktorem nauk technicznych na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]]; w 1977 r. na podstawie pracy ''Sedymentacja soli mioceńskich w Polsce'' uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geologii złóż tamże. W 1985 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a na stanowisko profesora zwyczajnego został powołany w 1993 r.


Po studiach otrzymał nakaz pracy w Instytucie Geologicznym w Warszawie, w Zakładzie Złóż Soli i Surowców Chemicznych, kolejno na stanowiskach asystenta i starszego asystenta (do 1962 r.). Następnie został służbowo przeniesiony do Oddziału Karpackiego Instytutu Geologicznego w Krakowie, gdzie pracował na stanowisku starszego asystenta, adiunkta i kierownika Samodzielnej Pracowni Złóż Soli (1962-1971), samodzielnego pracownika naukowo-badawczego (1971-1973) i docenta (1973 r.).
Po studiach otrzymał nakaz pracy w Instytucie Geologicznym w Warszawie, w Zakładzie Złóż Soli i Surowców Chemicznych, kolejno na stanowiskach asystenta i starszego asystenta (do 1962 r.). Następnie został służbowo przeniesiony do Oddziału Karpackiego Instytutu Geologicznego w Krakowie, gdzie pracował na stanowisku starszego asystenta, adiunkta i kierownika Samodzielnej Pracowni Złóż Soli (1962-1971), samodzielnego pracownika naukowo-badawczego (1971-1973) i docenta (1973 r.).


W latach 1959-1966 współpracował z Przemysłem Solnym, zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin na stanowisku geologa Kopalni Soli w Bochni (1959-1962), a następnie na stanowisku geologa dokumentatora w Przedsiębiorstwie Specjalistycznym Górnictwa Surowców Chemicznych "Hydrokop" w Krakowie (1962-1966).


W 1950 r. uzyskał dyplom na [[Wydział W Mianowniku|Wydziale Deklinowanym]] AGH.
Od 1973 r. w AGH: początkowo na stanowisku docenta w Instytucie Geologii Regionalnej i Złóż Węgli (po zmianie nazwy - w Instytucie Geologii i Surowców Mineralnych) początkowo jako kierownik Zakładu Geologii Regionalnej, następnie jako zastępca dyrektora Instytutu (1974-1979). W latach 1981-1984 pełnił funkcję Dziekana [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]], w latach 1987-1990 kierownik Studium Doktoranckiego z zakresu geologii i geofizyki. I zastępca Rektora AGH i Prorektor ds. Nauczania (1990-1993), kierownik Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH (1992-2001), kierownik Zakładu Złóż Rud i Soli AGH (1994?-2001).


W 2002 r. przeszedł na emeryturę.


Doktoryzował się w 1960 r. na Wydziale Którego Nazwa Wspominana Jest W Tekście Po Raz Kolejny.
Autor lub współautor ponad 100 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Promotor 78 prac magisterskich oraz 8 prac doktorskich.


 
Od 1974 r. członek Komisji Nauk Geologicznych PAN, Oddział w Krakowie. W latach 1987-1989 zastępca Przewodniczącego Komitetu Nauk Geologicznych PAN (Wydział VII). W latach 1976-1986 przewodniczący Rady Konserwatorsko-Górniczej przy Kopalni Soli w Wieliczce. W latach 1983-1990 członek Zespołu ds. zabezpieczenia pod względem górniczym Kopalni Soli w Wieliczce. W latach 1986-1990 przewodniczący Rady Konserwatorsko-Górniczej przy Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce. 1991 r. członek, a od 1998 r. przewodniczący Rady Muzealnej przy Muzeum Żup Krakowskich. Od tegoż roku także członek Komitetu Redakcyjnego "Studiów i Materiałów do Dziejów Żup Solnych w Polsce". Od 1977 r. członek Rady Techniczno-Ekonomicznej Zjednoczenia Kopalnictwa Surowców Chemicznych w Krakowie. W latach 1986-1990 konsultant naukowy i członek Rady Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Górnictwa Surowców Chemicznych CHEMKOP w Krakowie. W latach 1994-2002 trzykrotnie wybierany do Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej.
I zastępca Rektora AGH i Prorektor ds. Nauczania (1990-1993), kierownik Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH (1992-2001), kierownik Zakładu Złóż Rud i Soli AGH (1994-2001)


==== Nagrody i odznaczenia ====
==== Nagrody i odznaczenia ====


Nagroda 1; Nagroda 2.
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Medal KEN]], Złota Odznaka ''Za pracę społeczną dla miasta Krakowa'', Odznaka ''Za zasługi dla województwa tarnowskiego'', Złota Odznaka ''Zasłużony dla polskiej geologii'', Medal 70-lecia Państwowego Instytutu Geologicznego, Odznaka SITG ''Za pracę społeczną i zawodową dla górnictwa ziemi krakowskiej'',  Odznaka ''Za zasługi dla Kopalni Soli Wieliczka'', Odznaka ''Zasłużony dla Kopalni Soli Kłodawa'', dyplom Generalnego Dyrektora Górniczego I stopnia, nagroda II stopnia im. K. Bohdanowicza




Linia 45: Linia 48:


==== Książki ====
==== Książki ====
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - s. 93
* Polscy geolodzy na pięciu kontynentach / pod red. Wiesława Śliżewskiego, Wojciecha Salskiego, Zbigniewa Wernera ; Państwowy Instytut Geologiczny. - Warszawa : PIG ; Ministerstwo Środowiska, 2005. - s.493-494


==== Artykuły ==== * Maciej Tondos, profesor AGH [nekr.] // Dziennik Polski. - 2014, nr 53 (5 III 2014), s. A11 [nekrologi]
==== Artykuły ====


==== Inne ====
==== Inne ====


 
{{DEFAULTSORT:Garlicki, Aleksander Jacek}}
 
[[Category:Uczeni]]
 
{{DEFAULTSORT:Nazwisko, Imię Imiona }}
 
[[Category:Uczeni]] [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Wersja z 14:21, 15 cze 2015

Aleksander Jacek Garlicki
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Garlicki
Imię / imiona Aleksander
Tytuły / stanowiska prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 15 września 1934
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności geologia złóż, sedymentologia ewaporatów, geologia górnicza
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1981-1984),
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Geologiczno-Poszukiwawczy19811984
ProrektorAGH19901993


Prof. dr hab. inż. Aleksander Jacek Garlicki (1934–) [biogram będzie uzupełniony]


Specjalność: geologia złóż surowców chemicznych; sedymentologia ewaporatów; geologia górnicza

Nota biograficzna =

Urodził się 15 września 1934 r. w Krakowie.

Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. T. Kościuszki w Krakowie (1951 r.). W 1956 r. uzyskał stopień magistra inżyniera geologa w specjalności "geologia i poszukiwanie złóż soli" na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH. W 1964 r. na podstawie pracy Autochtoniczna seria solna w miocenie Podkarpacia na odcinku pomiędzy Skawiną a Tarnowem został doktorem nauk technicznych na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym; w 1977 r. na podstawie pracy Sedymentacja soli mioceńskich w Polsce uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geologii złóż tamże. W 1985 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a na stanowisko profesora zwyczajnego został powołany w 1993 r.

Po studiach otrzymał nakaz pracy w Instytucie Geologicznym w Warszawie, w Zakładzie Złóż Soli i Surowców Chemicznych, kolejno na stanowiskach asystenta i starszego asystenta (do 1962 r.). Następnie został służbowo przeniesiony do Oddziału Karpackiego Instytutu Geologicznego w Krakowie, gdzie pracował na stanowisku starszego asystenta, adiunkta i kierownika Samodzielnej Pracowni Złóż Soli (1962-1971), samodzielnego pracownika naukowo-badawczego (1971-1973) i docenta (1973 r.).

W latach 1959-1966 współpracował z Przemysłem Solnym, zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin na stanowisku geologa Kopalni Soli w Bochni (1959-1962), a następnie na stanowisku geologa dokumentatora w Przedsiębiorstwie Specjalistycznym Górnictwa Surowców Chemicznych "Hydrokop" w Krakowie (1962-1966).

Od 1973 r. w AGH: początkowo na stanowisku docenta w Instytucie Geologii Regionalnej i Złóż Węgli (po zmianie nazwy - w Instytucie Geologii i Surowców Mineralnych) początkowo jako kierownik Zakładu Geologii Regionalnej, następnie jako zastępca dyrektora Instytutu (1974-1979). W latach 1981-1984 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego, w latach 1987-1990 kierownik Studium Doktoranckiego z zakresu geologii i geofizyki. I zastępca Rektora AGH i Prorektor ds. Nauczania (1990-1993), kierownik Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH (1992-2001), kierownik Zakładu Złóż Rud i Soli AGH (1994?-2001).

W 2002 r. przeszedł na emeryturę.

Autor lub współautor ponad 100 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Promotor 78 prac magisterskich oraz 8 prac doktorskich.

Od 1974 r. członek Komisji Nauk Geologicznych PAN, Oddział w Krakowie. W latach 1987-1989 zastępca Przewodniczącego Komitetu Nauk Geologicznych PAN (Wydział VII). W latach 1976-1986 przewodniczący Rady Konserwatorsko-Górniczej przy Kopalni Soli w Wieliczce. W latach 1983-1990 członek Zespołu ds. zabezpieczenia pod względem górniczym Kopalni Soli w Wieliczce. W latach 1986-1990 przewodniczący Rady Konserwatorsko-Górniczej przy Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce. 1991 r. członek, a od 1998 r. przewodniczący Rady Muzealnej przy Muzeum Żup Krakowskich. Od tegoż roku także członek Komitetu Redakcyjnego "Studiów i Materiałów do Dziejów Żup Solnych w Polsce". Od 1977 r. członek Rady Techniczno-Ekonomicznej Zjednoczenia Kopalnictwa Surowców Chemicznych w Krakowie. W latach 1986-1990 konsultant naukowy i członek Rady Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Górnictwa Surowców Chemicznych CHEMKOP w Krakowie. W latach 1994-2002 trzykrotnie wybierany do Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej.

Nagrody i odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN, Złota Odznaka Za pracę społeczną dla miasta Krakowa, Odznaka Za zasługi dla województwa tarnowskiego, Złota Odznaka Zasłużony dla polskiej geologii, Medal 70-lecia Państwowego Instytutu Geologicznego, Odznaka SITG Za pracę społeczną i zawodową dla górnictwa ziemi krakowskiej, Odznaka Za zasługi dla Kopalni Soli Wieliczka, Odznaka Zasłużony dla Kopalni Soli Kłodawa, dyplom Generalnego Dyrektora Górniczego I stopnia, nagroda II stopnia im. K. Bohdanowicza


Źródła

Książki

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - s. 93
  • Polscy geolodzy na pięciu kontynentach / pod red. Wiesława Śliżewskiego, Wojciecha Salskiego, Zbigniewa Wernera ; Państwowy Instytut Geologiczny. - Warszawa : PIG ; Ministerstwo Środowiska, 2005. - s.493-494

Artykuły

Inne