Antoni Łukasz Pasierb: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 57: Linia 57:
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
|Rok_od=1990
|Rok_od=1990
|Rok_do=1993
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
|Rok_od=1993
|Rok_do=1996
|Rok_do=1996
}}
}}

Wersja z 13:25, 16 lip 2015

Antoni Łukasz Pasierb
Antoni Pasierb.jpg
Nazwisko Pasierb
Imię / imiona Antoni Łukasz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 15 października 1940
Miejsce urodzenia Sokołów Małopolski
Data śmierci 21 października 2006
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia; metaloznawstwo, przeróbka plastyczna metali
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych AGH (1990–1996)
Wydział Wydział Metali Nieżelaznych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19811983
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19901993
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19931996



Prof. dr hab. inż. Antoni Łukasz Pasierb (1940–2006)

Specjalność: metalurgia; metaloznawstwo, przeróbka plastyczna metali

Życiorys

Urodził się 15 października 1940 roku w Sokołowie Małopolskim. Zmarł 21 października 2006 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1963 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH.

W 1969 roku uzyskał stopień doktora, w 1980 roku - doktora habilitowanego, w 1992 roku - tytuł naukowy profesora.

Działalność naukową i dydaktyczną rozpoczął w 1963 roku jako asystent na nowo utworzonym Wydziale Metali Nieżelaznych AGH. W tym też roku odbył staż w Instytucie Stali Stopów w Moskwie. W latach 1981–1983 pełnił funkcję prodziekana ds. dydaktyki, a w latach 1990–1996 (przez dwie kadencje) funkcję dziekana Wydziału Metali Nieżelaznych. W 2002 roku uzyskał nominację na stanowisko profesora zwyczajnego Akademii Górniczo-Hutniczej.

Główne kierunki działalności naukowej Profesora związane były z teoretyczną analizą naprężeń i odkształceń w procesach wzdłużnego i skośnego walcowania oraz procesem ciągnienia rur. Prowadził prace teoretyczne i konstrukcyjne związane z procesem walcowania rur poprzecznie żebrowanych, które doprowadziły do uruchomienia produkcji rur żebrowanych o najwyższych parametrach jakościowych i o nowatorskich rozwiązaniach konstrukcyjnych i cieplnych. Znaczącym dorobkiem Profesora są prace poświęcone badaniom zjawisk tarcia w procesach przeróbki plastycznej oraz rozwiązania utylitarne w zakresie opracowania nowych receptur smarów i olejów emulgujących do przeróbki plastycznej metali nieżelaznych.

Był autorem ponad 90 publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, 12 patentów, 245 prac naukowo-badawczych i ekspertyz niepublikowanych, z których ponad 60 zostało wdrożonych w przemyśle krajowym i zagranicznym oraz promotorem prac magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych.

Był członkiem wielu stowarzyszeń naukowych i organizacji inżynierskich m.in. Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego (od 1965 roku), Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (od 1996 roku, a od 2003 roku prezesem Koła Krakowskiego).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, III nagroda indywidualna Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowo-techniczne, złote medale Międzynarodowych Targów Wynalazczości „Brussels-Eureka”, Złoty Medal Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie, Special Merit Award — Techno Messe Kansai w Osace, Medal KEN.


Źródło:

  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003, s. 755
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004, s. 268
  • Rudy i Metale Nieżelazne. 2004 [nr] 10-11, s. [482], [484], portr.
  • Rudy i Metale Nieżelazne. 2006 [nr] 11, s. 709-710, portr.
  • Dziennik Polski 2006 nr 250 (25 X 2006), s. 12 [nekrologi]
  • Dziennik Polski 2006 nr 251 (26 X 2006), s. 13 [nekrologi]
  • Prof. dr hab. inż Antoni Pasierb 1940-2006 - wspomnienie // Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej. - 2007, nr 161, s. 29, portr.