Karol Jan Łowiński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 74: | Linia 74: | ||
Od 1921 roku wykładał walcownictwo i kuźnictwo na Politechnice Warszawskiej. | Od 1921 roku wykładał walcownictwo i kuźnictwo na Politechnice Warszawskiej. | ||
Od 1924 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie w 1924 roku został profesorem nadzwyczajnym, | Od 1924 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie w 1924 roku został profesorem nadzwyczajnym, w Zakładzie Maszyn Hutniczych na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej, a od 1935 roku profesorem zwyczajnym . Był dziekanem Wydziału Hutniczego AG w latach 1926-1929, a następnie prodziekanem tego wydziału w latach 1929-1932. | ||
W opinii wychowanków był dobrym wykładowcą i świetnym znawcą rysunku technicznego. Duże znaczenie przywiązywał do wycieczek zagranicznych, jako środka dydaktycznego. | W opinii wychowanków był dobrym wykładowcą i świetnym znawcą rysunku technicznego. Duże znaczenie przywiązywał do wycieczek zagranicznych, jako środka dydaktycznego. | ||
Wersja z 11:46, 31 lip 2015
| Karol Jan Łowiński | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Łowiński | ||||||||||||
| Imię / imiona | Karol Jan | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 24 marca 1871 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Wałcz | ||||||||||||
| Data śmierci | 26 lipca 1936 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | budowa maszyn hutniczych, walcownictwo | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Hutniczego AG (1926–1929) | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Hutniczy
| ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. inż. Karol Jan Łowiński (1871–1936)
Specjalność: budowa maszyn hutniczych, walcownictwo
Nota biograficzna
Urodził się 24 marca 1871 roku w Wałczu na Pomorzu. Zmarł 26 lipca 1936 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1897 roku uzyskał dyplom inżyniera mechanika na politechnice w Charlottenburgu koło Berlina.
W latach 1900–1901 był asystentem na politechnice w Charlotenburgu, następnie przeniósł się do Warszawy. Pracował m.in. w fabryce maszyn A. Repphan S.A., w Zakładach Ostrowieckich, w walcowni w Bodzechowie, w Hucie „Częstochowa” i in.
W 1914 roku jako obywatel niemiecki został wywieziony do Orenburga w Rosji i tam internowany. W 1918 roku wrócił wraz z rodziną do Polski.
Od 1921 roku wykładał walcownictwo i kuźnictwo na Politechnice Warszawskiej.
Od 1924 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie w 1924 roku został profesorem nadzwyczajnym, w Zakładzie Maszyn Hutniczych na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej, a od 1935 roku profesorem zwyczajnym . Był dziekanem Wydziału Hutniczego AG w latach 1926-1929, a następnie prodziekanem tego wydziału w latach 1929-1932.
W opinii wychowanków był dobrym wykładowcą i świetnym znawcą rysunku technicznego. Duże znaczenie przywiązywał do wycieczek zagranicznych, jako środka dydaktycznego.
Ogłosił kilka artykułów fachowych w czasopiśmie "Hutnik", publikacje: "O pracy przy walcowaniu" (b.m. i r.) i "Ueber Maschinenhavarien auf Berg- und Huettenwerke" (w casopiśmie "Zeitschrift des Oberschleiseschen Berg und Huettenmaenischen Vereins"), oraz opracował rozdział dotyczący walcownictwa stali w podręczniku "Technik". Wygłosił również szereg referatów na posiedzeniach Sekcji Hutniczej Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych. Opracował tabele stygnięcia żelaza okrągłego, przeprowadzał badania dla poparcia teorii „płynięcia stożków”. Zajmował się słownictwem technicznym i brał udział w redagowaniu słownika technicznego. Wprowadził poprawki do powszechnie używanych wzorów na obliczanie oporu plastycznego.
Był pierwszym prezesem pierwszej organizacji zawodowej hutników - Sekcji Hutniczej Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych oraz rzecznikiem dyscyplinarnym dla profesorów Akademii Górniczej. Był także członkiem Polskiego Komitetu Normalizacyjnego
Źródło:
- Polski Słownik Biograficzny. T. 18/3 z. 78 : Łąpiński Stanisław - Łubieński Florian / Polska Akademia Nauk. [Instytut Historii]. - Wrocław [etc.] : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1973. - s. 446-447
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2 / Rada Programowa (przewodn.) Janusz Tymowski ; kom. red. (przewodn.) Janusz Rajewski ; red. nacz. Tadeusz Skarzyński ; Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. - Warszawa : FSNT, cop. 1992. - s. 105-106, bibliogr.
- Słownik polskich pionierów techniki / pod red. Bolesława Orłowskiego. - Katowice : Wydawnictwo Śląsk, 1986. - s. 126
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964) / red. nacz. Michał Odlanicki-Poczobutt. - Kraków : AGH, 1965. - s. 138-141, portr.. - ( Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, zeszyt specjalny 4)
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - s. 208
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997 / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. - Kraków : AGH, 1997. - s. 42