Antoni Kulczycki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Antoni Kulczycki | image = kulczyckia.jpg | family-name = Kulczycki | given-name = Antoni | additional-name = | honorific-prefix ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 54: Linia 54:
Zainteresowania naukowe: rola symetrii w naukach ścisłych w aspektach: praw zachowania, przejść fazowych (Landau), reakcji chemicznych (Woodward-Hoffmann), reguł wyboru w spektroskopii, symetrii molekuł niesztywnych (Longuet-Higgins), rozwiązalności równań algebraicznych (Galois).
Zainteresowania naukowe: rola symetrii w naukach ścisłych w aspektach: praw zachowania, przejść fazowych (Landau), reakcji chemicznych (Woodward-Hoffmann), reguł wyboru w spektroskopii, symetrii molekuł niesztywnych (Longuet-Higgins), rozwiązalności równań algebraicznych (Galois).


Źródło:
* Kto jest kim w ceramice. s. 131




{{DEFAULTSORT:Kulczycki, Antoni }}
{{DEFAULTSORT:Kulczycki, Antoni }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 23:34, 10 gru 2013

Antoni Kulczycki
Nazwisko Kulczycki
Imię / imiona Antoni
Tytuły / stanowiska Dr
Data urodzenia 1946






Dr Antoni Kulczycki (1946-)

Urodził się w Brzesku. W 1969 r. ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (kierunek chemia).

W latach 1969-72 odbył studia doktoranckie na Uniwersytecie Jagiellońskim, w l. 1972-74 pracował jako starszy asystent w Instytucie Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego; w l. 1974-76 był pracownikiem naukowym w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej pod Moskwą; w l. 1976-79 adiunkt w Instytucie Chemii UJ, a w l. 1979-85 w Centrum Chemii Polimerów Polskiej Akademii Nauk w Zabrzu. Od 1985 r. zatrudniony w Katedrze Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

Zainteresowania naukowe: rola symetrii w naukach ścisłych w aspektach: praw zachowania, przejść fazowych (Landau), reakcji chemicznych (Woodward-Hoffmann), reguł wyboru w spektroskopii, symetrii molekuł niesztywnych (Longuet-Higgins), rozwiązalności równań algebraicznych (Galois).

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 131