Jan Wdowiarz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 54: Linia 54:
Urodził się 5 marca 1903 roku w Rogach k. Krosna. Zmarł 26 września 1956 roku w Krośnie i tam też pochowany, w starej części Cmentarza Komunalnego.  
Urodził się 5 marca 1903 roku w Rogach k. Krosna. Zmarł 26 września 1956 roku w Krośnie i tam też pochowany, w starej części Cmentarza Komunalnego.  


Studiował geologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Początkowo aż do wybuchu wojny pracował jako st. asystent w Katedrze Geologii na Politechnice Lwowskiej. W okresie przedwojennym aż do 1941 roku wykładał geologię inżynierską i naftową na Politechnice Lwowskiej. Następnie pracował w Karpackim Instytucie Geologicznym w Borysławiu, Gelologicznym w Jaśle oraz w Państw. Urzędzie Naftowym w Krośnie. W 1946 roku przeszedł do pracy w przedsiębiorstwie „Poszukiwania Naftowe” w Krakowie. W 1949 roku rozpoczął pracę w Państw. Inst. Geologicznym. W 1951 roku otrzymał tytuł docenta na UJ.
Od 1929 roku studiował geologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1934 roku został powołany na stanowisko zastępcy asystenta w Katedrze Geologii UJK, pozostając na nim do ukończenia studiów. W 1936 roku ukończył studia, uzyskując za pracę "Budowa geologiczna Karpat Środkowych" dyplom magistra filozofii w zakresie geologii i paleontologii. Od 1 czerwca 1936 do 1939 roku roku pracował na stanowisku geologa w Towarzystwie Naftowym "Galicja". W maju 1938 roku złożył egzamin doktorski na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym, przedstawiając pracę "Budowa geologiczna Karpat brzeżnych na płd.-wsch. od Rzeszowa". Wybuch II wojny światowej przerwał jego pracę naukową. Od listopada 1939 roku pracował jako starszy geolog w Borysławiu, pracując tam do czerwca 1941 roku. Następnie do lipca 1944 roku, również w Borysławiu, dla różnych firm prowadził obsługę geologiczną wierceń. W 1943 roku wstąpił do Armii Krajowej.


W 1953 roku rozpoczął pracę w AGH. Tutaj objął wykłady z geologii i kartografii geologicznej na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]]. W 1955 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.
W 1946 roku przeszedł do pracy w przedsiębiorstwie „Poszukiwania Naftowe” w Krakowie. W 1949 roku rozpoczął pracę w Państw. Inst. Geologicznym. W 1951 roku otrzymał tytuł docenta na UJ.
 
Od 1 września 1954 roku pracował w AGH. Tutaj objął wykłady z geologii i kartografii geologicznej na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]]. W 1955 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.


Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek założyciel Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego. Należał do Związku Zawodowego Naftowców oraz Związku Zawodowego Urzędników Państwowych (potem Zw. Zaw. Górników).
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek założyciel Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego. Należał do Związku Zawodowego Naftowców oraz Związku Zawodowego Urzędników Państwowych (potem Zw. Zaw. Górników).

Wersja z 12:14, 12 lis 2015

Jan Wdowiarz
Jan Wdowiarz.jpg
Nazwisko Wdowiarz
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr
Data urodzenia 5 marca 1903
Miejsce urodzenia Rogi
Data śmierci 26 września 1956
Miejsce śmierci Krosno
Dyscyplina/specjalności geologia
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. nadzw. dr Jan Wdowiarz (1903–1956)

Specjalność: geologia

Życiorys

Urodził się 5 marca 1903 roku w Rogach k. Krosna. Zmarł 26 września 1956 roku w Krośnie i tam też pochowany, w starej części Cmentarza Komunalnego.

Od 1929 roku studiował geologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1934 roku został powołany na stanowisko zastępcy asystenta w Katedrze Geologii UJK, pozostając na nim do ukończenia studiów. W 1936 roku ukończył studia, uzyskując za pracę "Budowa geologiczna Karpat Środkowych" dyplom magistra filozofii w zakresie geologii i paleontologii. Od 1 czerwca 1936 do 1939 roku roku pracował na stanowisku geologa w Towarzystwie Naftowym "Galicja". W maju 1938 roku złożył egzamin doktorski na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym, przedstawiając pracę "Budowa geologiczna Karpat brzeżnych na płd.-wsch. od Rzeszowa". Wybuch II wojny światowej przerwał jego pracę naukową. Od listopada 1939 roku pracował jako starszy geolog w Borysławiu, pracując tam do czerwca 1941 roku. Następnie do lipca 1944 roku, również w Borysławiu, dla różnych firm prowadził obsługę geologiczną wierceń. W 1943 roku wstąpił do Armii Krajowej.

W 1946 roku przeszedł do pracy w przedsiębiorstwie „Poszukiwania Naftowe” w Krakowie. W 1949 roku rozpoczął pracę w Państw. Inst. Geologicznym. W 1951 roku otrzymał tytuł docenta na UJ.

Od 1 września 1954 roku pracował w AGH. Tutaj objął wykłady z geologii i kartografii geologicznej na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym. W 1955 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek założyciel Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego. Należał do Związku Zawodowego Naftowców oraz Związku Zawodowego Urzędników Państwowych (potem Zw. Zaw. Górników).

Ogłosił ponad 30 publikacji, pozostawił liczne rękopisy, mapy i szkice geologiczne z zakresu geologii karpackiej, szczegółowe zdjęcia geologiczne okolic Leska.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi

Bibliografia

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 212–214
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 163–164, portr.