Jan Walenty Kucharski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”)
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”)
Linia 64: Linia 64:
Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek Zarządu SITPMB NOT przy WIMiC AGH, rzeczoznawca SITPMB NOT.
Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek Zarządu SITPMB NOT przy WIMiC AGH, rzeczoznawca SITPMB NOT.


== Odznaczenia i nagrody ==
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Złoty Krzyż Zasługi]], Odznaka Honorowa Zasłużony dla Huty Szkła Okiennego „Sandomierz”, Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Województwa Tarnobrzeskiego”, Nagroda Rektora AGH za działalność naukowo-badawczą (wielokrotnie), Nagroda Rektora AGH za działalność dydaktyczną (wielokrotnie)
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Odznaka Honorowa Zasłużony dla Huty Szkła Okiennego „Sandomierz”, Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Województwa Tarnobrzeskiego”, Nagroda Rektora AGH za działalność naukowo-badawczą (wielokrotnie), Nagroda Rektora AGH za działalność dydaktyczną (wielokrotnie)

Wersja z 14:55, 15 sty 2016

Jan Walenty Kucharski
Jan Kucharski.jpg
Nazwisko Kucharski
Imię / imiona Jan Walenty
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 13 sierpnia 1940
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 4 listopada 2009
Dyscyplina/specjalności technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne
Pełnione funkcje Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu (1975–1980)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Dr inż. Jan Walenty Kucharski (1940–2009)

Specjalność: technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne

Nota biograficzna

Urodził się 13 sierpnia 1940 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 2009 roku i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1965 roku ukończył studia na Wydziale Ceramicznym AGH. W tym samym roku rozpoczął pracę w AGH jako asystent w Katedrze i Zakładzie Technologii Szkła na Wydziale Ceramicznym. Dr - AGH 1974.

W latach 1972-1974 pracował jako starszy konstruktor w Zakładach Doświadczalnych Aparatury Pomiarowej przy Krakowskiej Fabryce Aparatów Pomiarowych.

W latach 1975–1980 pełnił funkcję kierownika Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu.

Autor lub współautor ok. 70 publikacji, 4 patentów, kilkunastu prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych oraz kilkudziesięciu ekspertyz. Współautor szeregu opracowań i wdrożeń jak: szkliw szklanokrystalicznych do termometrów oporowych; technologii barwienia szkła na kolor oranżowy z zastosowaniem odpadowych popiołów lotnych z elektrociepłowni; technologii otrzymywania szkła piankowego z zastosowaniem granulowanego żużla wielkopiecowego; otrzymywania ekologicznych pigmentów na bazie rubinu miedziowego; otrzymywanie powłok szklanokrystalicznych zabezpieczających metale przed korozją chemoitermiczną.

Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek Zarządu SITPMB NOT przy WIMiC AGH, rzeczoznawca SITPMB NOT.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Honorowa Zasłużony dla Huty Szkła Okiennego „Sandomierz”, Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Województwa Tarnobrzeskiego”, Nagroda Rektora AGH za działalność naukowo-badawczą (wielokrotnie), Nagroda Rektora AGH za działalność dydaktyczną (wielokrotnie)


Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i ceramiki 1949–1999. Kraków 1999. S. 124
  • Dziennik Polski 2009 nr 261 (6 XI 2009). s. A15
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 184