Czesław Franciszek Peche: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
||
Linia 65: | Linia 65: | ||
We wrześniu 1939 r. ewakuował się na wschód, ale w październiku powrócił do Warszawy. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej. Aresztowany w 1942 r. pod zarzutem odniemczania przedsiębiorstw na Górnym Śląsku w latach trzydziestych, został osadzony na Pawiaku i rozstrzelany w Magdalence. | We wrześniu 1939 r. ewakuował się na wschód, ale w październiku powrócił do Warszawy. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej. Aresztowany w 1942 r. pod zarzutem odniemczania przedsiębiorstw na Górnym Śląsku w latach trzydziestych, został osadzony na Pawiaku i rozstrzelany w Magdalence. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Polonia Restituta III klasy]], [[Polonia Restituta IV klasy]], Order Korony Belgijskiej III kl. | [[Polonia Restituta III klasy]], [[Polonia Restituta IV klasy]], Order Korony Belgijskiej III kl. | ||
Wersja z 14:56, 15 sty 2016
Czesław Franciszek Peche | |
---|---|
Nazwisko | Peche |
Imię / imiona | Czesław Franciszek |
Tytuły / stanowiska | Inż. |
Data urodzenia | 21 marca 1892 |
Miejsce urodzenia | Rudniki |
Data śmierci | 28 maja 1942 |
Miejsce śmierci | Magdalenka |
Dyscyplina/specjalności | ekonomia |
Pełnione funkcje | Dyrektor Departamentu Górniczo-Hutniczego Ministerstwa Przemysłu i Handlu (1931–1938)
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1935 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla górnictwa |
Odznaczenia i nagrody | Polonia Restituta |
Inż. Czesław Franciszek Peche (1892–1942)
Specjalność: ekonomia
Nota biograficzna
Urodził się 21 marca 1982 roku w Rudnikach (pow. wieluński), rozstrzelany 28 maja 1942 roku w Magdalence, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
W 1912 roku zapisał się na uniwersytet w Kazaniu, ale ze względu na trudności finansowe przeniósł się na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, który, po licznych przerwach, ukończył w 1925 roku. Od 1919 roku zaczął pracować w Ministerstwie Przemysłu i Handlu (początkowo jako urzędnik, potem referent, kierownik sekretariatu, wreszcie dyrektor).
Czynnie uczestniczył w realizacji polityki państwa wobec karteli naftowego i węglowego (brał udział w rokowaniach, uczestniczył jako mediator w organizacji syndykatu przemysłu naftowego, wystąpił z inicjatywą wydania przez Sejm ustawy, pozwalającej na przymusowe zorganizowanie przemysłu naftowego). W latach 1934–1937 brał udział w rokowaniach międzynarodowych dotyczących eksportu węgla polskiego. W 1938 roku przeszedł na emeryturę, następnie objął stanowisko prezesa zarządu Zakładów Samochodowych Wspólnoty Interesów S.A.
Był jednym z współzałożycieli, a w latach 1921–1938 redaktorem naczelnym, tygodnika „Przemysł i Handel” (od 1930 roku wydawanego pt. „Polska Gospodarcza”). Brał udział w wydawaniu „The Polish Economist”. Był autorem licznych artykułów.
W 1935 roku uzyskał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczej za zasługi dla górnictwa.
We wrześniu 1939 r. ewakuował się na wschód, ale w październiku powrócił do Warszawy. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej. Aresztowany w 1942 r. pod zarzutem odniemczania przedsiębiorstw na Górnym Śląsku w latach trzydziestych, został osadzony na Pawiaku i rozstrzelany w Magdalence.
Odznaczenia i nagrody
Polonia Restituta III klasy, Polonia Restituta IV klasy, Order Korony Belgijskiej III kl.
Źródło:
- Polski Słownik Biograficzny. T. 25/3 z. 106. Wrocław 1980. s. 535–536
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej ; [oprac. merytoryczne: Ryszard Benesch et al. ; red.: Jerzy Kajtoch]. Kraków: Małopolska Oficyna Wydaw. KRAK-BUCH, 1994, s. 24, portr.