Jacek Zabierowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Jacek Zabierowski | image = zabierow.jpg | family-name = Zabierowski | given-name = Jacek | additional-name = | honorific-prefix ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1939
| birth_date = 1939–1996
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1996
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 23: Linia 23:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = górnictwo węgla i miedzi
| fields = górnictwo węgla i miedzi
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych.
| awards = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Jacek Zabierowski''' (1939-1996)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Jacek Zabierowski''' (1939–1996)


Specjalność: górnictwo węgla i miedzi
Specjalność: górnictwo węgla i miedzi


Urodził się 30 stycznia 1939 roku w Kowlu na Wołyniu. Zmarł w 1996 roku. Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 r. związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta, adiunkta i docenta. Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 r., doktora habilitowanego w 1974 r.. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 r., prof. zw. w 1995 r.
Urodził się 30 stycznia 1939 roku w Kowlu na Wołyniu. Zmarł w 1996 roku. Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 r. związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta, adiunkta i docenta. Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 r., doktora habilitowanego w 1974 r. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 r., prof. zw. w 1995 r.


Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972-1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975-1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981-1984), profesor nadzwyczajny (1983-1994), dziekan Wydziału (1987-1993), profesor zwyczajny (1995-1996).
Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972–1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975–1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981–1984), profesor nadzwyczajny (1983–1994), dziekan Wydziału (1987–1993), profesor zwyczajny (1995–1996).


Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964-1965), Wydział Geologiczno-Górniczy, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).
Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964–1965), Wydział Geologiczno-Górniczy, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).


Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Krajowej Rady Energetyki, Krakowej Rady Górnictwa, Rady Naukowej CPPGSMiE PAN.
Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Krajowej Rady Energetyki, Krakowej Rady Górnictwa, Rady Naukowej CPPGSMiE PAN.


Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złuż rud).
Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złuż rud).


Opublikował 58 prac oryginalnych, 2 książki i wykonał ponad 100 różnych ekspertyz związanych z górnictwem. Wiele jego prac stanowiło podstawę do podejmowania istotnych decyzji dla przemysłu górniczego w skali makroekonomicznej. Promotor prac doktorskich.
Opublikował 58 prac oryginalnych, 2 książki i wykonał ponad 100 różnych ekspertyz związanych z górnictwem. Wiele jego prac stanowiło podstawę do podejmowania istotnych decyzji dla przemysłu górniczego w skali makroekonomicznej. Promotor prac doktorskich.


Gorący propagator czynnej rekreacji sportowej wśród studentów i pracowników Uczelni.
Gorący propagator czynnej rekreacji sportowej wśród studentów i pracowników Uczelni.


Źródło:
Źródło:
* BIP AGH 1996 nr 26. s. 21
* BIP AGH 1996 nr 26. s. 21
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S - Ż. Warszawa 2002. S. 790
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 790
* Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999. S. 119
* Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. S. 119




{{DEFAULTSORT:Zabierowski, Jacek }}
{{DEFAULTSORT:Zabierowski, Jacek }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:19, 16 gru 2013

Jacek Zabierowski
Nazwisko Zabierowski
Imię / imiona Jacek
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 1939–1996


Dyscyplina/specjalności górnictwo węgla i miedzi



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19721981
ProrektorAGH19811984
DziekanWydział Górniczy19811981
DziekanWydział Górniczy19871990
DziekanWydział Górniczy19901993

Prof. zw. dr hab. inż. Jacek Zabierowski (1939–1996)

Specjalność: górnictwo węgla i miedzi

Urodził się 30 stycznia 1939 roku w Kowlu na Wołyniu. Zmarł w 1996 roku. Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 r. związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta, adiunkta i docenta. Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 r., doktora habilitowanego w 1974 r. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 r., prof. zw. w 1995 r.

Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972–1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975–1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981–1984), profesor nadzwyczajny (1983–1994), dziekan Wydziału (1987–1993), profesor zwyczajny (1995–1996).

Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964–1965), Wydział Geologiczno-Górniczy, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).

Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Krajowej Rady Energetyki, Krakowej Rady Górnictwa, Rady Naukowej CPPGSMiE PAN.

Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złuż rud).

Opublikował 58 prac oryginalnych, 2 książki i wykonał ponad 100 różnych ekspertyz związanych z górnictwem. Wiele jego prac stanowiło podstawę do podejmowania istotnych decyzji dla przemysłu górniczego w skali makroekonomicznej. Promotor prac doktorskich.

Gorący propagator czynnej rekreacji sportowej wśród studentów i pracowników Uczelni.

Źródło:

  • BIP AGH 1996 nr 26. s. 21
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 790
  • Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. S. 119