Władysław Rubczyński-Prawdzic: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
Linia 63: | Linia 63: | ||
[[Krzyż Oficerski OOP]], [[Krzyż Walecznych]], [[Medal 10-lecia PRL]], Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich | [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Krzyż Walecznych]], [[Medal 10-lecia PRL]], Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich | ||
== Bibliografia == | |||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 126–127 | * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 126–127 | ||
Wersja z 16:02, 25 sty 2016
Władysław Rubczyński-Prawdzic | |
---|---|
Nazwisko | Rubczyński-Prawdzic |
Imię / imiona | Władysław |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. |
Data urodzenia | 26 kwietnia 1884 |
Miejsce urodzenia | Radziechów |
Data śmierci | 5 czerwca 1962 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | pojazdy mechaniczne |
Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych Wydziału Komunikacji AG |
Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal 10-lecia PRL |
Prof. zw. inż. Władysław Rubczyński-Prawdzic (1884–1962)
Specjalność: pojazdy mechaniczne
Nota biograficzna
Urodził się 26 kwietnia 1884 r. w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 r. w Krakowie.
Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską.
Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 r., zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 r. Katedry Budowy Samochodów i Ciągników). Związany również z Wydziałem Maszyn Górniczych i Hutniczych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal 10-lecia PRL, Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich
Bibliografia
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 126–127