Marian Golec: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
| Linia 63: | Linia 63: | ||
Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych. | Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych. | ||
== Bibliografia == | |||
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Kraków [1999?]. S. 5 | * 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Kraków [1999?]. S. 5 | ||
Wersja z 16:11, 25 sty 2016
| Marian Golec | |
|---|---|
| Nazwisko | Golec |
| Imię / imiona | Marian |
| Tytuły / stanowiska | Dr hab. |
| Data urodzenia | 19 sierpnia 1942 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 31 sierpnia 1984 |
| Dyscyplina/specjalności | technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych |
| Wydział | Wydział Paliw i Energii
|
Dr hab. Marian Golec (1942–1984)
Specjalność: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
Nota biograficzna
Urodził się 19 sierpnia 1942 r. w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 r.
W roku 1961 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 r.
Pracę w Katedrze Koksownictwa jako asystent stażysta rozpoczął w 1967 r. W czasie asystentury pełnił funkcję V-ce Przewodniczącego koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, był opiekunem grup studenckich. W 1973 r. po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych. W 1980 r. odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych. W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną.
Po Jego śmierci w 1984 r. Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.
W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.
Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych.
Bibliografia
- 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Kraków [1999?]. S. 5