Maksymilian Tytus Huber: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Maksymilian Tytus Huber
| image = huber.jpg
| family-name = Huber
| given-name = Maksymilian
| additional-name = Tytus
| honorific...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1872–1950 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Komandorski OPRest. (1925), Złote Krzyże Zasługi, Odznaka Orląt | | awards = Krzyż Komandorski OPRest. (1925), Złote Krzyże Zasługi, Odznaka Orląt i nagroda państwowa I stopnia za całokształt działalności (1948). | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr inż. '''Maksymilian Tytus Huber''' ( | Prof. zw. dr inż. '''Maksymilian Tytus Huber''' (1872–1950) | ||
Specjalność: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności | Specjalność: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności | ||
Urodził się 4 stycznia 1872 roku | Urodził się 4 stycznia 1872 roku w Krościenku nad Dunajcem, zmarł 9 grudnia 1950 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Odbył studia mechaniczne w Szkole Politechnicznej we Lwowie i matematyczne w Uniwersytecie w Berlinie. Studia uzupełniające w Uniwersytecie w Kazaniu. | ||
Doktor nauk technicznych, profesor mechaniki technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), jej Rektor | Doktor nauk technicznych, profesor mechaniki technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), jej Rektor w 1921/22 roku. | ||
W AGH od 1949 roku kierował specjalnie dla niego utworzoną Katedrą Wyższych Zagadnień Mechaniki, gdzie prowadził wykłady z teorii plastyczności i sprężystości. | |||
Autor ponad 300 prac, | Autor ponad 300 prac, w których przedstawił pionierskie koncepcje wytrzymałościowe dla metali, badania dotyczące ciał sprężystych, teorii plastyczności, teorii płyt. Autor słynnej hipotezy wytężeniowej, opracowanej w 1903 roku. Przewodniczący Związku Pracowników Polskiej Sekcji Kazańskiej Rady Wygnańczej (1917–18), członek Komisji Stabilizacyjnej dla powołania składu profesorów PW (1919), przewodniczący Komisji Badań i Prób oraz przewodniczący Komisji Wytrzymałości Polskiego Komitetu Normalizacji (1929–39), doradca naukowy Głównego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie (1950). Ceniony autorytet w zakresie wytrzymałości konstrukcji maszyn oraz konstrukcji lotniczych. | ||
Członek założyciel ANT | Członek założyciel ANT w Warszawie (1920), członek korespondent PAU (1927), członek czynny PAU (1934), członek zw. Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1930) i innych stowarzyszeń twórczych. Delegat PAU do Komitetu Naukowego Mechaniczno-Elektrotechnicznego (1939–50). Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie (1945) oraz Politechnik Warszawskiej (1947) i Gdańskiej (1950). | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biogramy uczonych polskich. T. | * Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 143–150 | ||
* Uczeni Polscy XIX-XX. T. | * Uczeni Polscy XIX-XX. T. 2. s. 65–67 | ||
* Akademia Nauk Technicznych | * Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 22–24 | ||
* Akademia Nauk Technicznych | * Akademia Nauk Technicznych 1920–1932. s. 34–39 | ||
* Słownik polskich pionierów techniki. s. | * Słownik polskich pionierów techniki. s. 81–82 | ||
* BIP AGH 2004 | * BIP AGH 2004 nr 135. s. 6 | ||
{{DEFAULTSORT:Huber, Maksymilian Tytus}} | {{DEFAULTSORT:Huber, Maksymilian Tytus}} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] |
Wersja z 16:19, 16 gru 2013
Maksymilian Tytus Huber | |
---|---|
Nazwisko | Huber |
Imię / imiona | Maksymilian |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. |
Data urodzenia | 1872–1950
|
Dyscyplina/specjalności | mechanika teoretyczna, teoria plastyczności
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski OPRest. (1925), Złote Krzyże Zasługi, Odznaka Orląt i nagroda państwowa I stopnia za całokształt działalności (1948). |
Prof. zw. dr inż. Maksymilian Tytus Huber (1872–1950)
Specjalność: mechanika teoretyczna, teoria plastyczności
Urodził się 4 stycznia 1872 roku w Krościenku nad Dunajcem, zmarł 9 grudnia 1950 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Odbył studia mechaniczne w Szkole Politechnicznej we Lwowie i matematyczne w Uniwersytecie w Berlinie. Studia uzupełniające w Uniwersytecie w Kazaniu.
Doktor nauk technicznych, profesor mechaniki technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie (profesor honorowy), jej Rektor w 1921/22 roku.
W AGH od 1949 roku kierował specjalnie dla niego utworzoną Katedrą Wyższych Zagadnień Mechaniki, gdzie prowadził wykłady z teorii plastyczności i sprężystości.
Autor ponad 300 prac, w których przedstawił pionierskie koncepcje wytrzymałościowe dla metali, badania dotyczące ciał sprężystych, teorii plastyczności, teorii płyt. Autor słynnej hipotezy wytężeniowej, opracowanej w 1903 roku. Przewodniczący Związku Pracowników Polskiej Sekcji Kazańskiej Rady Wygnańczej (1917–18), członek Komisji Stabilizacyjnej dla powołania składu profesorów PW (1919), przewodniczący Komisji Badań i Prób oraz przewodniczący Komisji Wytrzymałości Polskiego Komitetu Normalizacji (1929–39), doradca naukowy Głównego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie (1950). Ceniony autorytet w zakresie wytrzymałości konstrukcji maszyn oraz konstrukcji lotniczych.
Członek założyciel ANT w Warszawie (1920), członek korespondent PAU (1927), członek czynny PAU (1934), członek zw. Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1930) i innych stowarzyszeń twórczych. Delegat PAU do Komitetu Naukowego Mechaniczno-Elektrotechnicznego (1939–50). Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie (1945) oraz Politechnik Warszawskiej (1947) i Gdańskiej (1950).
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 143–150
- Uczeni Polscy XIX-XX. T. 2. s. 65–67
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 22–24
- Akademia Nauk Technicznych 1920–1932. s. 34–39
- Słownik polskich pionierów techniki. s. 81–82
- BIP AGH 2004 nr 135. s. 6