Jacek Zabierowski: Różnice pomiędzy wersjami

Jacek Zabierowski
Nazwisko	Zabierowski
Imię / imiona	Jacek
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	30 stycznia 1939
Miejsce urodzenia	Kowel
Data śmierci	11 marca 1996
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	górnictwo węgla i miedzi
Pełnione funkcje	Prorektor d.s. studentów (1981–1984)
Wydział	Wydział Górnictwa i Geoinżynierii ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi

Wersja z 10:03, 30 sty 2016

Prof. zw. dr hab. inż. Jacek Zabierowski (1939–1996)

Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska

Nota biograficzna

Urodził się 30 stycznia 1939 roku w miejscowości Kowel na Wołyniu. Zmarł 11 marca 1996 roku w Krakowie.

Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 roku związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa Wydziału Górniczego AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta (1967-70), adiunkta (1970-75) i docenta (1975-83). Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 roku, doktora habilitowanego w 1974 roku. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 roku, prof. zw. w 1995 roku.

Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972–1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975–1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981–1984), dziekan Wydziału (1987–1993).

Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964–1965), Wydział Geologiczno-Górniczy Uniwersytetu w Tuzli, Bośnia, Uniwersytet Techniczny , Freiberg (1982), Wydział Górniczo-Geologiczny, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).

Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN (1982-96), Komitetu Górnictwa PAN (1987-96), Krajowej Rady Energetyki (1988-91), Krajowej Rady Górnictwa (1989-91), Rady Naukowej CPPGSMiE PAN (1989-96), Międzynarodowego Zespołu ds. Informacji w zakresie ratownictwa górniczego (1988-96).

Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złóż rud).

Opublikował 58 prac oryginalnych, 2 książki i wykonał ponad 100 różnych ekspertyz związanych z górnictwem. Wiele jego prac stanowiło podstawę do podejmowania istotnych decyzji dla przemysłu górniczego w skali makroekonomicznej. Promotor prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych.

Gorący propagator czynnej rekreacji sportowej wśród studentów i pracowników Uczelni.

Bibliografia

BIP AGH 1996 nr 26. s. 21, portr.
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. s. 790
Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. s. 119

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 |birth_date=30 stycznia 1939
 |birth_place=Kowel
-|death_date=1996
+|death_date=11 marca 1996
+|death_place=Kraków
 |fields=górnictwo węgla i miedzi
 |function=Prorektor d.s. studentów  (1981–1984)
@@ Linia 75: / Linia 76: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 30 stycznia 1939 roku w Kowlu na Wołyniu. Zmarł w 1996 roku.
+Urodził się 30 stycznia 1939 roku w miejscowości Kowel na Wołyniu. Zmarł 11 marca 1996 roku w Krakowie.
 Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 roku związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta (1967-70), adiunkta (1970-75) i docenta (1975-83). Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 roku, doktora habilitowanego w 1974 roku. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 roku, prof. zw. w 1995 roku.