Tadeusz Malkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Tadeusz Malkiewicz | image = malkiew.jpg | family-name = Malkiewicz | given-name = Tadeusz | additional-name = | honorific-prefix...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1904
| birth_date = 1904–1981
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1981
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP, nagrody resortowe.
| awards = Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP, nagrody resortowe.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Tadeusz Malkiewicz''' (1904-1981)
Prof. zw. dr inż. '''Tadeusz Malkiewicz''' (1904–1981)


Specjalność: fizykochemia metali, analiza techniczna metali, pirometalurgia, struktura stali, stopy żelaza
Specjalność: fizykochemia metali, analiza techniczna metali, pirometalurgia, struktura stali, stopy żelaza


Urodził się w Krakowie, zmarł tamże. Studia hutnicze w Akademii Górniczej (1922-27), studia uzupełniające w Politechnice w Charlottenburgu (1928-29). Docent metalografii AGH (1954).
Urodził się w Krakowie, zmarł tamże. Studia hutnicze w Akademii Górniczej (1922–27), studia uzupełniające w Politechnice w Charlottenburgu (1928–29). Docent metalografii AGH (1954).


W AGH początkowo asystent w Katedrze Metalurgii, wykładowca, docent, profesor i kierownik (1966-69) Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej, prof. nadzw. (1957), opiekun Katedry Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (1963-66), prof. zw. (1965), kierownik Zakładu Metalografii i Obróbki Termicznej Instytutu Metalurgii (1969-75). Wykłady z obróbki cieplnej i metaloznawstwa stali specjalnych.
W AGH początkowo asystent w Katedrze Metalurgii, wykładowca, docent, profesor i kierownik (1966–69) Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej, prof. nadzw. (1957), opiekun Katedry Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (1963–66), prof. zw. (1965), kierownik Zakładu Metalografii i Obróbki Termicznej Instytutu Metalurgii (1969–75). Wykłady z obróbki cieplnej i metaloznawstwa stali specjalnych.


Pracownik Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach, kopalń "Pokój" i "Baildon", przewodniczący Komisji Głównej Hutnictwa (1965-72). Był członkiem Verein Deutscher Eisenhuttenleute w Dusseldorfie (1929), Iron and Steel Institute i Societe Francaise de Metallurgie w Paryżu, czł. hon. Metals Society w Londynie, prezes PT Metaloznawczego.  
Pracownik Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach, kopalń „Pokój” i ”Baildon”, przewodniczący Komisji Głównej Hutnictwa (1965–72). Był członkiem Verein Deutscher Eisenhuttenleute w Dusseldorfie (1929), Iron and Steel Institute i Societe Francaise de Metallurgie w Paryżu, czł. hon. Metals Society w Londynie, prezes PT Metaloznawczego.


Autor ok. 70 prac . Specjalizował się w fizykochemii metali, analizie technicznej metali, strukturze stali, pirometalurgii. Wyniki jego prac z zakresu analizy fazowej i obróbki cieplnej stali cytowane były przez najwybitniejszych metaloznawcow i metalurgów, m.in. w monografii "The Structure of Alloys of Iron" (1966), w wydawnictwach American Society of Metals i w "Metallurgical Reviews". Współzałożył Stow. Hutników Polskich (1931), wprowadził do polskiego metaloznawstwa konwencjonalną i skanningową mikroskopię elektronową oraz mikroanalizę rentgenowską i jonową.
Autor ok. 70 prac. Specjalizował się w fizykochemii metali, analizie technicznej metali, strukturze stali, pirometalurgii. Wyniki jego prac z zakresu analizy fazowej i obróbki cieplnej stali cytowane były przez najwybitniejszych metaloznawcow i metalurgów, m.in. w monografii „The Structure of Alloys of Iron” (1966), w wydawnictwach American Society of Metals i w ”Metallurgical Reviews”. Współzałożył Stow. Hutników Polskich (1931), wprowadził do polskiego metaloznawstwa konwencjonalną i skanningową mikroskopię elektronową oraz mikroanalizę rentgenowską i jonową.


Członek koresp. PAN oraz polskich i zagranicznych stowarzyszeń naukowych. Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978).
Członek koresp. PAN oraz polskich i zagranicznych stowarzyszeń naukowych. Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978).


Źródło:
Źródło:
* Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 202-205
* Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 202–205
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 39-41
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 39–41




{{DEFAULTSORT:Malkiewicz, Tadeusz }}
{{DEFAULTSORT:Malkiewicz, Tadeusz }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:19, 16 gru 2013

Tadeusz Malkiewicz
Nazwisko Malkiewicz
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 1904–1981


Dyscyplina/specjalności fizykochemia metali, analiza techniczna metali, pirometalurgia, struktura stali, stopy żelaza



Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP, nagrody resortowe.
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Metalurgiczny19661972

Prof. zw. dr inż. Tadeusz Malkiewicz (1904–1981)

Specjalność: fizykochemia metali, analiza techniczna metali, pirometalurgia, struktura stali, stopy żelaza

Urodził się w Krakowie, zmarł tamże. Studia hutnicze w Akademii Górniczej (1922–27), studia uzupełniające w Politechnice w Charlottenburgu (1928–29). Docent metalografii AGH (1954).

W AGH początkowo asystent w Katedrze Metalurgii, wykładowca, docent, profesor i kierownik (1966–69) Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej, prof. nadzw. (1957), opiekun Katedry Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (1963–66), prof. zw. (1965), kierownik Zakładu Metalografii i Obróbki Termicznej Instytutu Metalurgii (1969–75). Wykłady z obróbki cieplnej i metaloznawstwa stali specjalnych.

Pracownik Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach, kopalń „Pokój” i ”Baildon”, przewodniczący Komisji Głównej Hutnictwa (1965–72). Był członkiem Verein Deutscher Eisenhuttenleute w Dusseldorfie (1929), Iron and Steel Institute i Societe Francaise de Metallurgie w Paryżu, czł. hon. Metals Society w Londynie, prezes PT Metaloznawczego.

Autor ok. 70 prac. Specjalizował się w fizykochemii metali, analizie technicznej metali, strukturze stali, pirometalurgii. Wyniki jego prac z zakresu analizy fazowej i obróbki cieplnej stali cytowane były przez najwybitniejszych metaloznawcow i metalurgów, m.in. w monografii „The Structure of Alloys of Iron” (1966), w wydawnictwach American Society of Metals i w ”Metallurgical Reviews”. Współzałożył Stow. Hutników Polskich (1931), wprowadził do polskiego metaloznawstwa konwencjonalną i skanningową mikroskopię elektronową oraz mikroanalizę rentgenowską i jonową.

Członek koresp. PAN oraz polskich i zagranicznych stowarzyszeń naukowych. Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978).

Źródło:

  • Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 202–205
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 39–41