Stefan Wolfke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „=== Odznaczenia i nagrody ===” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”)
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Stefan
|given-name=Stefan
|honorific-prefix=Doc. dr inż.
|honorific-prefix=Doc. dr inż.
|image=
|birth_date=26 stycznia 1926
|birth_date=26 stycznia 1926
|birth_place=Warszawa
|birth_place=Warszawa
Linia 72: Linia 71:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Słownik biograficzny techników polskich. 1992 Z. 2. s. 195–195
====Książki====
* Słownik biograficzny techników polskich. Warszawa 1992 Z. 2, s. 195–195




{{DEFAULTSORT:Wolfke, Stefan }}
{{DEFAULTSORT:Wolfke, Stefan }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 17:59, 21 cze 2016

Stefan Wolfke
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Wolfke
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 26 stycznia 1926
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 28 lipca 1985
Miejsce śmierci Zielonka k. Warszawy
Dyscyplina/specjalności technologia ceramiki
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy

Doc. dr inż. Stefan Wolfke (1926–1985)

Specjalność: technologia ceramiki

Nota biograficzna

Urodził się w 26 stycznia 1926 r. w Warszawie, zmarł 28 lipca 1985 r. w Zielonce k. Warszawy, pochowany w Warszawie na cmentarzu Komunalnym Północnym.

W 1952 r. ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej Politechniki Wrocławskiej.

W 1964 r. na Wydziale Ceramicznym AGH obronił pracę doktorską i uzyskał tytuł dra nauk technicznych.

W latach 1958–70 pracował w AGH jako asystent, a następnie adiunkt w Katedrze Technologii Ceramiki Budowlanej. W AGH prowadził szeroko zakrojoną działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną. Za osiągnięcia w tej pracy uzyskał w latach 1958 i 1968 nagrodę rektora AGH.

Opublikował około 50 prac naukowo-badawczych, był autorem lub współautorem wielu patentów i wniosków racjonalizatorskich oraz norm polskich i branżowych.

Był członkiem wielu towarzystw naukowych i zespołów rzeczoznawczych.

Od 1942 r. brał czynny udział w działaniach AK. W czasie powstania warszawskiego walczył w zgrupowaniu "Zaremba". Po upadku powstania został wywieziony przez hitlerowców do obozu jenieckiego w Łambinowicach, a następnie do miejscowości Markt-Pongau (Austria).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, złota i srebrna odznaka honorowa SITPMB, nagrody Rektora AGH i inne.

Bibliografia

Książki

  • Słownik biograficzny techników polskich. Warszawa 1992 Z. 2, s. 195–195