Tadeusz Rumanstorfer: Różnice pomiędzy wersjami

Tadeusz Rumanstorfer
Nazwisko	Rumanstorfer
Imię / imiona	Tadeusz
Tytuły / stanowiska	Dr inż.
Data urodzenia	9 maja 1901
Miejsce urodzenia	Lwów
Data śmierci	1989
Miejsce śmierci	Katowice
Dyscyplina/specjalności	bezpieczeństwo pracy w górnictwie ;
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1989
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem

Wersja z 15:45, 22 cze 2016

Dr inż. Tadeusz Rumanstorfer (1901–1989)

Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie

Nota biograficzna

Urodził się 9 maja 1901 roku we Lwowie, zmarł w 1989 roku w Katowicach.

W 1920 roku podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 roku.

Jako emeryt doktoryzował się w 1978 roku na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.

Od 1929 roku pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 roku), jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 roku dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–1948 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.

W latach 1948–1955 był prezesem WUG w Katowicach. W latach 1948–1969 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–1971 był zastępcą naczelnego dyrektora GIG, następnie przeszedł na emeryturę.

W latach 1957–1968 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach.

W 1989 roku został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.

Bibliografia

Książki

Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. Krystyna Norwicz. Kraków 1990, s. 74
Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157

Artykuły

Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. Przegląd Górniczy 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43
Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. Górnictwo : kwartalnik AGH 1990, R. 14, z. 3, s. 191-201, [foto]
Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH

@@ Linia 52: / Linia 52: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 9 maja 1901 r. we Lwowie, zmarł w 1989 r. w Katowicach.
+Urodził się 9 maja 1901 roku we Lwowie, zmarł w 1989 roku w Katowicach.
-W 1920 r. podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 r. Od 1929 r. pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 r.) jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 r. dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–48 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.
+W 1920 roku podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 roku.
-W latach 1948–55 był prezesem WUG w Katowicach. W latach 1948–69 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–71 był zastępcą naczelnego dyrektora GIG, następnie przeszedł na emeryturę.
+Jako emeryt doktoryzował się w 1978 roku na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
-W latach 1957–68 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach. Jako emeryt doktoryzował się w 1978 r. na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
+Od 1929 roku pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 roku), jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 roku dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–1948 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.
-W 1989 r. został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.
+W latach 1948–1955 był prezesem WUG w Katowicach. W latach 1948–1969 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–1971 był zastępcą naczelnego dyrektora GIG, następnie przeszedł na emeryturę.
+W latach 1957–1968 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach.
+W 1989 roku został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.
 == Bibliografia ==
 ====Książki====
-* Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. Krystyna Norwicz. Kraków, 1990, s. 74
+* Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. Krystyna Norwicz. Kraków 1990, s. 74
 * Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157
 ====Artykuły====
 * Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. ''Przegląd Górniczy'' 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43
-* Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. ''Górnictwo'' 1990, z. 3, s. 191-201, [foto]
+* Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. ''Górnictwo : kwartalnik AGH'' 1990, R. 14, z. 3, s. 191-201, [foto]
 * Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18
 ====Inne====