Kornel Michejda: Różnice pomiędzy wersjami

Kornel Michejda
Nazwisko	Michejda
Imię / imiona	Kornel
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Data urodzenia	26 października 1887
Miejsce urodzenia	Bystrzyca
Data śmierci	5 listopada 1960
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	medycyna (chirurgia)
Wydział	Komitet Organizacyjny AG ; ;

Wersja z 09:26, 7 lip 2016

Prof. zw. dr Kornel Michejda (1887-1960)

Dyscyplina/specjalności: medycyna (chirurgia)

Nota biograficzna

Urodził się 26 października 1887 roku w Bystrzycy na Śląsku Cieszyńskim. Zmarł w Krakowie 5 listopada 1960 roku, pochowany na cmentarzu w Cieszynie.

Studia wyższe na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego ukończył w 1914 roku, uzyskując dyplom lekarza.

Stopień doktora wszech nauk lekarskich uzyskał pod kierunkiem profesora Bronisława Kadera. Stanowisko profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1922 roku, a profesora zwyczajnego w 1930 roku na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.

W czasie swojej kariery zawodowej związany był z Krakowem (1913-1922, 1948-1957), Wilnem (1922-1945) oraz Gdańskiem (1945-1948).

Z Akademią Górniczą związany w latach 1919-1922, gdzie pracował jako docent płatny higieny i pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.

Zawodowo zajmował się zagadnieniami chirurgii ogólnej, chirurgii wojennej oraz ortopedią dziecięcą i neurochirurgią. Zajmował się rozpoznawaniem i leczeniem nowotworów, udoskonalił metody wycięcia żołądka oraz interesował się chirurgią jelita grubego, chorobami klatki piersiowej, a także leczeniem gruźlicy i ropnych zapaleń opłucnej.

Organizator Kliniki Chirurgicznej w Akademii Lekarskiej w Gdańsku (1945 roku), redaktor naczelny "Polskiego Przeglądu Chirurgicznego" (1946-1960). W 1946 roku powołany został, przez Główną Komisję do Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, na stanowisko biegłego podczas rozprawy w Norymberdze. W 1948 roku powołany przez ministra zdrowia na stanowisko konsultanta krajowego w zakresie chirurgii.

Autor wielu prac z zakresu chirurgii nowotworów, chirurgii urazowej, urologii oraz anestezjologii. Promotor kilku rozpraw doktorskich.

Członek i prezes (1939-1947) Towarzystwa Chirurgów Polskich, honorowy członek TChP (od 1956 roku), członek stałej delegacji Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich, wiceprezes Wileńskiego Komitetu do Zwalczania Raka (od 1931 roku).

Członek korespondent PAU od 1946 roku.

Bibliografia

Książki

Akademia Górnicza w Krakowie : skład personelu, spis wykładów na rok szkolny 1920/21, warunki przyjęcia, przepisy egzaminacyjne, kronika roku szkolnego 1919/20, sprawozdanie Kuratorium Finansowego : rok drugi. Kraków 1920, s. 4
Informator nauki polskiej 1959-1960. Oprac. J. Kozłowski. [Warszawa] 1960, s. 55, 200, 488
Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 117-118
Polski Słownik Biograficzny. T. 22/4, z. 87 : Michał opat Benedyktynów - Mieroszewski Krzysztof. Wrocław 1975, s. 671-673

Artykuły

Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
Zieliński J., Kopacz A., Kruszewski W. J.: Kornel Michejda - prekursor powojennej chirurgii gdańskiej. Annales Academiae Medicae Gedanensis 2006, T. 36, s. 241-250, [foto]

@@ Linia 50: / Linia 50: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 26 października 1887 r. w Bystrzycy na Śląsku Cieszyńskim. Zmarł w Krakowie 5 listopada 1960 r., pochowany na cmentarzu w Cieszynie.
+Urodził się 26 października 1887 roku w Bystrzycy na Śląsku Cieszyńskim. Zmarł w Krakowie 5 listopada 1960 roku, pochowany na cmentarzu w Cieszynie.
-Studia wyższe na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego ukończył w 1914 r., uzyskując dyplom lekarza.
+Studia wyższe na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego ukończył w 1914 roku, uzyskując dyplom lekarza.
-Stopień doktora wszech nauk lekarskich uzyskał pod kierunkiem profesora Bronisława Kadera. Stanowisko profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1922 r., a profesora zwyczajnego w 1930 r. na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.
+Stopień doktora wszech nauk lekarskich uzyskał pod kierunkiem profesora Bronisława Kadera. Stanowisko profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1922 roku, a profesora zwyczajnego w 1930 roku na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.
 W czasie swojej kariery zawodowej związany był z Krakowem (1913-1922, 1948-1957), Wilnem (1922-1945) oraz Gdańskiem (1945-1948).
@@ Linia 62: / Linia 62: @@
 Zawodowo zajmował się zagadnieniami chirurgii ogólnej, chirurgii wojennej oraz ortopedią dziecięcą i neurochirurgią. Zajmował się rozpoznawaniem i leczeniem nowotworów, udoskonalił metody wycięcia żołądka oraz interesował się chirurgią jelita grubego,  chorobami klatki piersiowej, a także leczeniem gruźlicy i ropnych zapaleń opłucnej.
-Organizator Kliniki Chirurgicznej w Akademii Lekarskiej w Gdańsku (1945 r.), redaktor naczelny "Polskiego Przeglądu Chirurgicznego" (1946-1960). W 1946 r. powołany został, przez Główną Komisję do Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, na stanowisko biegłego podczas rozprawy w Norymberdze. W 1948 r. powołany przez ministra zdrowia na stanowisko konsultanta krajowego w zakresie chirurgii.
+Organizator Kliniki Chirurgicznej w Akademii Lekarskiej w Gdańsku (1945 roku), redaktor naczelny "Polskiego Przeglądu Chirurgicznego" (1946-1960). W 1946 roku powołany został, przez Główną Komisję do Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, na stanowisko biegłego podczas rozprawy w Norymberdze. W 1948 roku powołany przez ministra zdrowia na stanowisko konsultanta krajowego w zakresie chirurgii.
 Autor wielu prac z zakresu chirurgii nowotworów, chirurgii urazowej, urologii oraz anestezjologii. Promotor kilku rozpraw doktorskich.
-Członek i prezes (1939-1947) Towarzystwa Chirurgów Polskich, honorowy członek TChP (od 1956), członek stałej delegacji Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich, wiceprezes Wileńskiego Komitetu do Zwalczania Raka (od 1931).
+Członek i prezes (1939-1947) Towarzystwa Chirurgów Polskich, honorowy członek TChP (od 1956 roku), członek stałej delegacji Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich, wiceprezes Wileńskiego Komitetu do Zwalczania Raka (od 1931 roku).
-Członek korespondent PAU od 1946 r.
+Członek korespondent PAU od 1946 roku.