Józef Nedoma: Różnice pomiędzy wersjami

Józef Nedoma
Nazwisko	Nedoma
Imię / imiona	Józef
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. dr hab.
Data urodzenia	9 grudnia 1920
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	2 lipca 1990
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	krystalochemia i chemia ciała stałego
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (1975-1978)
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ; ;

Wersja z 11:24, 8 lip 2016

Prof. nadzw. dr hab. Józef Nedoma (1920–1990)

Nota biograficzna

Urodził się 9 grudnia 1920 roku w Krakowie. Zmarł 2 lipca 1990 roku w Krakowie, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Podgórskim.

W latach wojny i bezpośrednio po niej (1939-1947) był więźniem obozu w Kazachstanie.

Pracę magisterską obronił Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1952 roku.

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej. Początkowo w Zakładzie Chemii Mineralnej Wydziału Ceramicznego AGH. W 1953 roku podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej AGH jako asystent, starszy asystent i od 1958 roku jako adiunkt. W 1959 roku uzyskał stopień naukowy doktora, w 1967 roku otrzymał tytuł naukowy doktora habilitowanego. Po habilitacji w 1969 roku objął stanowisko docenta, jednocześnie został zastępcą dyrektora ówczesnego Instytutu Inżynierii Materiałowej AGH. W latach 1975-1978 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. W 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Przez szereg lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Krystalografii i Krystalochemii w Instytucie Inżynierii Materiałowej.

Był autorem ponad 100 publikacji, w tym 1 książki. Promotor 2 rozpraw doktorskich. Podstawowa tematyka jego prac była związana z krystalochemią i krystalografią.

Biegle władał językami: rosyjskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, angielskim, a także włoskim i czeskim.

Bibliografia

Książki

Informator nauki polskiej. Ed. 24 1989/1990. T. 2. Warszawa 1989, s. 1073
Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. Kraków 1999, s. 22, 44
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 245

Inne

Akta osobowe (AGH) - Nedoma Józef, [foto]

@@ Linia 55: / Linia 55: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 9 grudnia 1920 roku w Krakowie. Zmarł 2 lipca 1990 roku w Krakowie, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Podgórskim. W latach wojny i bezpośrednio po niej (1939-1947) był więźniem obozu w Kazachstanie.
+Urodził się 9 grudnia 1920 roku w Krakowie. Zmarł 2 lipca 1990 roku w Krakowie, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Podgórskim.
-Pracę magisterską obronił Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1952 r.
+W latach wojny i bezpośrednio po niej (1939-1947) był więźniem obozu w Kazachstanie.
-Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej. Początkowo w Zakładzie Chemii Mineralnej [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH. W 1953 r. podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej AGH jako asystent, starszy asystent i od 1958 r. jako adiunkt. W 1959 r. uzyskał stopień naukowy doktora, w 1967 r. otrzymał tytuł naukowy doktora habilitowanego. Po habilitacji w 1969 r. objął stanowisko docenta, jednocześnie został zastępcą dyrektora ówczesnego Instytutu Inżynierii Materiałowej AGH. W latach 1975-1978 pełnił funkcję Prodziekana [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]]. W 1976 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Przez szereg lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Krystalografii i Krystalochemii w Instytucie Inżynierii Materiałowej.
+Pracę magisterską obronił Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1952 roku.
+Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej. Początkowo w Zakładzie Chemii Mineralnej [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH. W 1953 roku podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej AGH jako asystent, starszy asystent i od 1958 roku jako adiunkt. W 1959 roku uzyskał stopień naukowy doktora, w 1967 roku otrzymał tytuł naukowy doktora habilitowanego. Po habilitacji w 1969 roku objął stanowisko docenta, jednocześnie został zastępcą dyrektora ówczesnego Instytutu Inżynierii Materiałowej AGH. W latach 1975-1978 pełnił funkcję Prodziekana [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]]. W 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Przez szereg lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Krystalografii i Krystalochemii w Instytucie Inżynierii Materiałowej.
 Był autorem ponad 100 publikacji, w tym 1 książki. Promotor 2 rozpraw doktorskich. Podstawowa tematyka jego prac była związana z krystalochemią i krystalografią.