Bohdan Dziunikowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Bohdan Dziunikowski | image = dziunik.jpg | family-name = Dziunikowski | given-name = Bohdan | additional-name = | honorific-pref...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1930
| birth_date = 1930–2012
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 2012
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Bohdan Dziunikowski''' (1930-2012)
Prof. dr hab. inż. '''Bohdan Dziunikowski''' (1930–2012)


Specjalność: techniczna fizyka jądrowa
Specjalność: techniczna fizyka jądrowa


Urodził się 4 lutego 1930 r. w Jaworznie. Zmarł 22 lutego 2012 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (1953), mgr inż. geolog AGH (1957), dr - AGH 1963, dr hab. - AGH 1971, prof. (tytuł) 1982. W AGH profesor zwyczajny 1992-2000.  
Urodził się 4 lutego 1930 r. w Jaworznie. Zmarł 22 lutego 2012 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (1953), mgr inż. geolog AGH (1957), dr AGH 1963, dr hab. AGH 1971, prof. (tytuł) 1982. W AGH profesor zwyczajny 1992–2000.


W latach 60. odbył staże naukowe we Francji i Wielkiej Brytanii. W latach osiemdziesiątych ekspert Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) w Wiedniu. Ekspert ds. pomocy technicznej ONZ dla krajów rozwijających się. Członek międzynarodowego komitetu redakcyjnego czasopisma "Nukleonika", Rady Naukowej Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej, Polskiego Towarzystwa Fizycznego.
W latach 60. odbył staże naukowe we Francji i Wielkiej Brytanii. W latach osiemdziesiątych ekspert Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) w Wiedniu. Ekspert ds. pomocy technicznej ONZ dla krajów rozwijających się. Członek międzynarodowego komitetu redakcyjnego czasopisma „Nukleonika”, Rady Naukowej Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej, Polskiego Towarzystwa Fizycznego.


Autor ok. 80 publikacji, w tym kilku skryptów i książek, 9 patentów oraz wielu opracowań dla przemysłu. Promotor 3 prac doktorskich.
Autor ok. 80 publikacji, w tym kilku skryptów i książek, 9 patentów oraz wielu opracowań dla przemysłu. Promotor 3 prac doktorskich.


Źródło:
Źródło:
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 1 A-G. Warszawa [ca 1998]. S. 367
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 1 : A–G. Warszawa [ca 1998]. S. 367
* Gazeta Wyborcza 2012 nr 46 (24 II 2012) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 13 [nekrologi]
* Gazeta Wyborcza 2012 nr 46 (24 II 2012) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 13 [nekrologi]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 78
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 78
* Gazeta Wyborcza 2012 nr 49 (27 II 2012) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 12 [nekrologi]
* Gazeta Wyborcza 2012 nr 49 (27 II 2012) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 12 [nekrologi]




{{DEFAULTSORT:Dziunikowski, Bohdan }}
{{DEFAULTSORT:Dziunikowski, Bohdan }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:20, 16 gru 2013

Bohdan Dziunikowski
Nazwisko Dziunikowski
Imię / imiona Bohdan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1930–2012


Dyscyplina/specjalności techniczna fizyka jądrowa



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe

Prof. dr hab. inż. Bohdan Dziunikowski (1930–2012)

Specjalność: techniczna fizyka jądrowa

Urodził się 4 lutego 1930 r. w Jaworznie. Zmarł 22 lutego 2012 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (1953), mgr inż. geolog AGH (1957), dr — AGH 1963, dr hab. — AGH 1971, prof. (tytuł) 1982. W AGH profesor zwyczajny 1992–2000.

W latach 60. odbył staże naukowe we Francji i Wielkiej Brytanii. W latach osiemdziesiątych ekspert Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) w Wiedniu. Ekspert ds. pomocy technicznej ONZ dla krajów rozwijających się. Członek międzynarodowego komitetu redakcyjnego czasopisma „Nukleonika”, Rady Naukowej Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej, Polskiego Towarzystwa Fizycznego.

Autor ok. 80 publikacji, w tym kilku skryptów i książek, 9 patentów oraz wielu opracowań dla przemysłu. Promotor 3 prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 1 : A–G. Warszawa [ca 1998]. S. 367
  • Gazeta Wyborcza 2012 nr 46 (24 II 2012) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 13 [nekrologi]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 78
  • Gazeta Wyborcza 2012 nr 49 (27 II 2012) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 12 [nekrologi]