Stefan Jan Czarnocki: Różnice pomiędzy wersjami

Stefan Jan Czarnocki
Nazwisko	Czarnocki
Imię / imiona	Stefan Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	5 (17 kwietnia) 1878
Miejsce urodzenia	Gajlańce
Data śmierci	6 stycznia 1947
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	geologia, badanie złóż kopalin użytecznych
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Geologiczno Mierniczego AG (1945–1947)
Wydział	Wydział Geologiczno-Mierniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP

Wersja z 13:34, 25 sie 2016

Prof. zw. dr hab. inż. Stefan Jan Czarnocki (1878–1947)

Dyscyplina/specjalności: geologia, badanie złóż kopalin użytecznych

Nota biograficzna

Urodził się 5 (17) kwietnia 1878 roku w Gajlańcach. Zmarł 6 stycznia 1947 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował w Instytucie Technologicznym w Charkowie, a następnie w Instytucie Górniczym w Petersburgu, gdzie w 1903 roku uzyskał tytuł inżyniera górniczego. Habilitował się na Akademii Górniczej.

Po studiach pracował w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Później zajmował się organizacją Wydziału Górniczego Politechniki Północno-Kaukaskiej. Był profesorem i dziekanem tegoż wydziału. W 1922 roku przyjechał do Warszawy, gdzie został zatrudniony w Państwowym Instytucie Geologicznym.

25 stycznia 1925 roku uzyskał veniam legendi Akademii Górniczej w Krakowie z zakresu geologii stosowanej. W lutym 1937 roku objął Katedrę Geologii Stosowanej na Wydziale Górniczym AG, od maja 1938 roku jako profesor zwyczajny, a w roku akademickim 1938/1939 prodziekan Wydziału Górniczego. 6 listopada 1939 roku aresztowany przez Niemców podczas Sonderaktion Krakau i trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, skąd wyszedł w 1940 roku. Po powrocie do Krakowa uczestniczył w tajnym nauczaniu, przygotowując zarazem podręczniki akademickie. Po wojnie zorganizował i w l. 1945-1947 był dziekanem Wydziału Geologiczno-Mierniczego AG.

Członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego oraz Akademickiego Klubu Turystycznego

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, medal św. Stanisława 3. klasy

Bibliografia

Książki

[Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1930/31]. Kraków 1930, s. 17
[Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1931/32]. Kraków 1931, s. 19
[Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1932/33]. Kraków 1932, s. 26
[Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1933/34]. Kraków 1933, s. 26
[Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1935/36]. Kraków 1935, s. 27
[Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1937/38]. Kraków 1937, s. 28
[Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1938/39]. Kraków 1938, s. 30
[Skład Osobowy AGH ... 1946/47]. Kraków 1946, s. 14
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 42–44
Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. Bolesława Orłowskiego. Katowice 1986, s. 46
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 43-46, [foto] (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 6-7, s. 5-8

@@ Linia 65: / Linia 65: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 5 (17) kwietnia 1878 r. w Gajlańcach. Zmarł 6 stycznia 1947 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
+Urodził się 5 (17) kwietnia 1878 roku w Gajlańcach. Zmarł 6 stycznia 1947 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
-Studiował w Instytucie Technologicznym w Charkowie, a następnie w Instytucie Górniczym w Petersburgu, gdzie w 1903 r. uzyskał tytuł inżyniera górniczego. Habilitował się na Akademii Górniczej.
+Studiował w Instytucie Technologicznym w Charkowie, a następnie w Instytucie Górniczym w Petersburgu, gdzie w 1903 roku uzyskał tytuł inżyniera górniczego. Habilitował się na Akademii Górniczej.
-Po studiach pracował w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Później zajmował się organizacją Wydziału Górniczego Politechniki Północno-Kaukaskiej. Był profesorem i dziekanem tegoż wydziału. W r. 1922 przyjechał do Warszawy, gdzie został zatrudniony w Państwowym Instytucie Geologicznym.
+Po studiach pracował w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Później zajmował się organizacją Wydziału Górniczego Politechniki Północno-Kaukaskiej. Był profesorem i dziekanem tegoż wydziału. W 1922 roku przyjechał do Warszawy, gdzie został zatrudniony w Państwowym Instytucie Geologicznym.
-stycznia 1925 r. uzyskał veniam legendi Akademii Górniczej w Krakowie z zakresu geologii stosowanej. W lutym 1937 r. objął Katedrę Geologii Stosowanej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG, od maja 1938 r. jako profesor zwyczajny, a w roku akademickim 1938/1939 prodziekan Wydziału Górniczego.
+stycznia 1925 roku uzyskał veniam legendi Akademii Górniczej w Krakowie z zakresu geologii stosowanej. W lutym 1937 roku objął Katedrę Geologii Stosowanej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG, od maja 1938 roku jako profesor zwyczajny, a w roku akademickim 1938/1939 prodziekan Wydziału Górniczego.
-listopada 1939 roku aresztowany przez Niemców podczas Sonderaktion Krakau i trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, skąd wyszedł w 1940 r. po powrocie do Krakowa uczestniczył w tajnym nauczaniu, przygotowując zarazem podręczniki akademickie. Po wojnie zorganizował i w l. 1945-1947 był dziekanem [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziału Geologiczno-Mierniczego]] AG.
+listopada 1939 roku aresztowany przez Niemców podczas Sonderaktion Krakau i trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, skąd wyszedł w 1940 roku. Po powrocie do Krakowa uczestniczył w tajnym nauczaniu, przygotowując zarazem podręczniki akademickie. Po wojnie zorganizował i w l. 1945-1947 był dziekanem [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziału Geologiczno-Mierniczego]] AG.
 Członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego oraz Akademickiego Klubu Turystycznego