Aleksander Adam Karcz: Różnice pomiędzy wersjami

Aleksander Adam Karcz
Nazwisko	Karcz
Imię / imiona	Aleksander Adam
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH	Profesor Honorowy AGH
Data urodzenia	24 grudnia 1939
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Paliw i Energii AGH (1993-1996)
Wydział	Wydział Paliw i Energii ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN

Wersja z 11:30, 21 wrz 2016

Prof. dr hab. inż. Aleksander Adam Karcz (1939-)

Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa

Nota biograficzna

Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie.

W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na Wydziale Metalurgicznym AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku obronił doktorat, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu.

W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku profesora zwyczajnego.

Od chwili utworzenia w 1974 roku obecnego Wydziału Energetyki i Paliw pracował w Katedrze Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla), a od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki, a w latach 1993–1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH. W 2005 roku przeszedł na emeryturę.

Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.

Prof. Karcz ma bogaty dorobek w obszarze dydaktyki. Przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów, a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla. Był opiekunem stu kilkunastu prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorem sześciu prac doktorskich.

Dorobek naukowy prof. Karcza jest bardzo bogaty (10 wdrożeń, 8 patentów, kilkanaście projektów badawczych, przeszło 70 opracowań i ekspertyz dla przemysłu, 116 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 10 książek i podręczników) i dotyczy problemów o istotnym znaczeniu aplikacyjnym, przy czym obszar zainteresowań naukowych Profesora obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych.

Należy podkreślić bardzo silną więź prof. Karcza z przemysłem, o czym świadczą przyznane mu w dowód uznania wyróżnienia. Współpraca z przemysłem koncentrowała się głównie na branży koksochemicznej, gdzie oprócz prowadzonych prac badawczych i wdrożeniowych był konsultantem w największych polskich koksowniach. Profesor współpracował z wieloma ośrodkami, organizacjami i towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą. Jest znany w krajach o dobrze rozwiniętym przemyśle koksowniczym, tj. w Niemczech, Czechach, Rosji i Ukrainie.

Był członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, członkiem Zespołu Dydaktycznego Chemii przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wieloletnim przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu.

Senat AGH uchwałą z dnia 27 stycznia 2016 roku przyznał Mu tytuł Profesora Honorowego AGH.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN. Za osiągnięcia dydaktyczne dwukrotnie nagrodzony został przez Ministra Szkolnictwa Wyższego i wielokrotnie przez Rektora AGH, posiada także odznaczenia resortowe, m.in. hutnicze i energetyczne.

Bibliografia

Książki

Prof. Aleksander Karcz Profesorem Honorowym Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków, 24 czerwca 2016 r. Kraków 2016, 50 s.
Technologia Paliw : wyzwania i szanse. Praca zbiorowa pod red. P. Burmistrza. Kraków 2016, s. 9-14, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 140

Artykuły

Strugała A.: 70-lecie urodzin Profesora Aleksandra Karcza. Karbo : energochemia : ekologia 2009, nr 4, s. 188-189, [foto]
Strugała J., Czerski G.: Jubileusz 70-lecia urodzin profesora Aleksandra Karcza. Biuletyn AGH 2009, nr 24, s. 14-16, [foto]

Inne

Energochemiczne przetwórstwo węgla [Dokument elektroniczny] : szanse i zagrożenia : Kraków 10 XII 2009 : materiały konferencyjne. Kraków 2009. 1 dysk optyczny (CD-ROM) s. 1-4 (po wybraniu opcji: Referaty)
[Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Profesora Honorowego AGH prof. Aleksandrowi Karczowi]. Kraków 2016, [foto]

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 |fields=energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
 |function=Prodziekan Wydziału Paliw i Energii AGH (1993-1996)
-|faculty=Wydział Energetyki i Paliw
+|faculty=Wydział Paliw i Energii
 |awards=Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN
 |honorAGH=Profesor Honorowy AGH
@@ Linia 18: / Linia 18: @@
 |Rok_do=1996
 }}
-Prof. dr hab. inż. '''Aleksander Adam Karcz''' (1939 - )
+Prof. dr hab. inż. '''Aleksander Adam Karcz''' (1939-)
 Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
@@ Linia 25: / Linia 25: @@
 Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie.
-W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Mtalurgicznym]] AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku obronił doktorat, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu.
+W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku obronił doktorat, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu.
 W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku profesora zwyczajnego.
-Od chwili utworzenia w 1974 roku obecnego Wydziału Energetyki i Paliw pracował w Katedrze Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla), a od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki, a w latach 1993–1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH.
+Od chwili utworzenia w 1974 roku obecnego Wydziału Energetyki i Paliw pracował w Katedrze Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla), a od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki, a w latach 1993–1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH. W 2005 roku przeszedł na emeryturę.
 Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.
@@ Linia 41: / Linia 41: @@
 Był członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, członkiem Zespołu Dydaktycznego Chemii przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wieloletnim przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu.
-Senat AGH uchwałą z dnia 27 stycznia przyznał Mu tytuł Profesora Honorowego AGH.
+Senat AGH uchwałą z dnia 27 stycznia 2016 roku przyznał Mu tytuł Profesora Honorowego AGH.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====