Andrzej Turowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 65: Linia 65:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
 
====Książki====
 
* Informator nauki polskiej 1989/1990. Warszawa 1989, s. 1198
* Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 246–247
* Duda R.: Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław 2012, s. 486-488, [foto] (Acta Universitatis Wratislaviensis, no. 3427)
* Informator nauki polskiej edycja 24 1989/1990. Warszawa 1989. S. 1198
* Słownik biograficzny matematyków polskich. Red. S. Domoradzki, Z. Pawlikowska-Brożek, D. Węglowska. Tarnobrzeg 2003, s. 246-247
* Matematycy polscy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław 2012. S. 486–488, portr.




{{DEFAULTSORT:Turowicz, Andrzej }}
{{DEFAULTSORT:Turowicz, Andrzej }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 13:57, 18 lis 2016

Andrzej Turowicz
Andrzej Turowicz.jpg
Nazwisko Turowicz
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr hab.
Data urodzenia 28 października 1904
Miejsce urodzenia Przeworsk
Data śmierci 25 listopada 1989
Miejsce śmierci Tyniec
Dyscyplina/specjalności matematyka, równania różniczkowe, analiza funkcjonalna, rachunek prawdopodobieństwa, teoria gier i analizy numerycznej
Wydział Wydział Górniczy



Prof. nadzw. dr hab. Andrzej Turowicz (1904–1989)

Dyscyplina/specjalności: matematyka, równania różniczkowe, analiza funkcjonalna, rachunek prawdopodobieństwa, teoria gier i analizy numerycznej

Nota biograficzna

Urodził się 28 października 1904 roku w Przeworsku, zmarł 25 listopada 1989 roku w Tyńcu.

W latach 1922-1928 studiował matematykę na Wydziale Filozoficznym UJ, w latach 1946-1950 odbył studia teologiczne. Stopień doktora otrzymał w 1946 roku na UJ, habilitował się w 1963 roku (Instytut Matematyczny PAN), w 1969 roku został profesorem nadzwyczajnym.

W latach 1927-1937 nauczyciel w szkołach średnich Krakowa i Mielca, 1937-1939 adiunkt w Katedrze Matematyki Politechniki Lwowskiej; 1941-1945 urzędnik Izby Przemysłowo-Handlowej w Krakowie; wykładowca na Tajnym Uniwersytecie. W 1945 wstąpił do klasztoru benedyktynów w Tyńcu (o. Bernard); 1946-1952, 1956-1961 wykładowca na UJ; 1952-1956 wykładowca na KUL; 1962- pracownik Instytutu Matematycznego PAN.

Z AGH związany w latach 1929-1930 - asystent w Katedrze Matematyki Wydziału Górniczego Akademii Górniczej w Krakowie. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych współpracował z Henrykiem Góreckim z Instytutu Automatyki AGH (opublikowali wspólnie 10 prac). Wykładał w Studium Doktoranckim organizowanym przez Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

Opublikował kilkadziesiąt prac dotyczących równań różniczkowych, analizy funkcjonalnej, algebry, teorii sterowania i teorii automatycznej regulacji, rachunku prawdopodobieństwa, logiki matematycznej, teorii gier i analizy numerycznej.

Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego (PTM), członek honorowy PTM od 1957 r.

Bibliografia

Książki

  • Informator nauki polskiej 1989/1990. Warszawa 1989, s. 1198
  • Duda R.: Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław 2012, s. 486-488, [foto] (Acta Universitatis Wratislaviensis, no. 3427)
  • Słownik biograficzny matematyków polskich. Red. S. Domoradzki, Z. Pawlikowska-Brożek, D. Węglowska. Tarnobrzeg 2003, s. 246-247