Aleksander Wasiliewicz Sidorenko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Aleksander Wasiliewicz
|given-name=Aleksander Wasiliewicz
|image=Aleksander_Sidorenko.jpg
|image=Aleksander_Sidorenko.jpg
|birth_date=1917
|birth_date=19 października 1917
|birth_place=Novonikolajevka
|birth_place=Novonikolajevka
|death_date=23 marca 1982
|death_place=Algier
|fields=sedymentologia
|fields=sedymentologia
|function=Minister Geoleogii i Ochrony Złóż ZSRR
|dhc_year=1969
|dhc_year=1969
|dhc_reason=za zasługi dla współpracy z nauką polską
|dhc_reason=za zasługi dla współpracy z nauką polską
Linia 44: Linia 45:
|children=
|children=
}}
}}
'''Aleksander Wasiliewicz Sidorenko''' (1917-)
'''Aleksander Wasiliewicz Sidorenko''' (1917-1982)
 
Minister Geologii i Ochrony Złóż ZSRR


Dyscyplina/specjalności: sedymentologia
Dyscyplina/specjalności: sedymentologia


== Nota biograficzna ==  
== Nota biograficzna ==  
Urodził się we wsi Novonikolajevka. Absolwent uniwersytetu w Woroneżu. Działalność naukową rozpoczął w 1940 roku. W okresie II wojny światowej kontuzjowany w bitwie pod Stalingradem. Po zakończeniu wojny kontynuował działalność naukową jako geolog. W 1953 roku został członkiem korespondentem Akademii Nauk, od 1966 r. jej członek zwyczajny, a od 1975 roku jej wiceprezydent.
Urodził się 19 października 1917 roku we wsi Novonikolajevka. Zmarł 23 marca 1982 roku w Algierze. Absolwent uniwersytetu w Woroneżu. Działalność naukową rozpoczął w 1940 roku. W okresie II wojny światowej kontuzjowany w bitwie pod Stalingradem. Po zakończeniu wojny kontynuował działalność naukową jako geolog.  
 
W 1958 roku objął kierownictwo Kolskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR. W 1965 roku wraz z zespołem otrzymał Nagrodę Leninowską za wyniki badań naukowych. W 1962 roku został Ministrem Geologii i Ochrony Złóż ZSRR. Pełnił funkcję Kierownika Delegacji ZSRR do Stałej Komisji Geologicznej RWPG.


W 1958 roku objął kierownictwo Kolskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR. W 1965 roku wraz z zespołem otrzymał Nagrodę Leninowską za wyniki badań naukowych. Pełnił funkcję Kierownika Delegacji ZSRR do Stałej Komisji Geologicznej RWPG.
Na specjalne podkreślenie zasługują jego prace nad problematyką skał metamorficznych, a jego badania dotyczące znaczenia poznania fragmentów osadowych w skałach metamorficznych dla rozszyfrowania historii akumulacji skał osadowych i odtworzenia środowiska paleogeograficznego mają charakter pionierski. Współpracownik nauki polskiej w badaniach budowy geologicznej dna Bałtyku i opracowania atlasu paleograficznego płyty wschodniej. W 1966 roku uzyskał tytuł Akademika ZSRR. Autor ponad 60 prac, rozpraw i artykułów.  


Na specjalne podkreślenie zasługują jego prace nad problematyką skał metamorficznych. W 1966 roku uzyskał tytuł Akademika ZSRR. Autor ponad 60 prac, rozpraw i artykułów. Współpracownik nauki polskiej w badaniach budowy geologicznej dna Bałtyku i opracowania atlasu paleograficznego płyty wschodniej.
W 1953 roku został członkiem korespondentem Akademii Nauk, od 1966 roku jej członek zwyczajny, a od 1975 roku jej wiceprezydent.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 13:07, 3 sty 2017

Aleksander Wasiliewicz Sidorenko
Aleksander Sidorenko.jpg
Nazwisko Sidorenko
Imię / imiona Aleksander Wasiliewicz


Data urodzenia 19 października 1917
Miejsce urodzenia Novonikolajevka
Data śmierci 23 marca 1982
Miejsce śmierci Algier
Dyscyplina/specjalności sedymentologia


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1969
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla współpracy z nauką polską

Aleksander Wasiliewicz Sidorenko (1917-1982)

Minister Geologii i Ochrony Złóż ZSRR

Dyscyplina/specjalności: sedymentologia

Nota biograficzna

Urodził się 19 października 1917 roku we wsi Novonikolajevka. Zmarł 23 marca 1982 roku w Algierze. Absolwent uniwersytetu w Woroneżu. Działalność naukową rozpoczął w 1940 roku. W okresie II wojny światowej kontuzjowany w bitwie pod Stalingradem. Po zakończeniu wojny kontynuował działalność naukową jako geolog.

W 1958 roku objął kierownictwo Kolskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR. W 1965 roku wraz z zespołem otrzymał Nagrodę Leninowską za wyniki badań naukowych. W 1962 roku został Ministrem Geologii i Ochrony Złóż ZSRR. Pełnił funkcję Kierownika Delegacji ZSRR do Stałej Komisji Geologicznej RWPG.

Na specjalne podkreślenie zasługują jego prace nad problematyką skał metamorficznych, a jego badania dotyczące znaczenia poznania fragmentów osadowych w skałach metamorficznych dla rozszyfrowania historii akumulacji skał osadowych i odtworzenia środowiska paleogeograficznego mają charakter pionierski. Współpracownik nauki polskiej w badaniach budowy geologicznej dna Bałtyku i opracowania atlasu paleograficznego płyty wschodniej. W 1966 roku uzyskał tytuł Akademika ZSRR. Autor ponad 60 prac, rozpraw i artykułów.

W 1953 roku został członkiem korespondentem Akademii Nauk, od 1966 roku jej członek zwyczajny, a od 1975 roku jej wiceprezydent.

Bibliografia

Książki

  • Bolsaja Sovetskaja Enciklopedija. T. 23. szp. 1047
  • 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [5], [foto]

Artykuły

  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 98-100
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH