Antoni Łukasz Pasierb: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Antoni Łukasz Pasierb | image = pasierbal.jpg | family-name = Pasierb | given-name = Antoni | additional-name = Łukasz | honorif...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1940
| birth_date = 1940–2006
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 2006
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski OOP (2000), III nagroda indywidualna Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowo-techniczne (1999), Złote medale Międzynarodowych Targów Wynalazczości "Brussels-Eureka" (1997, 1999), Złoty Medal Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie (1997), Special Merit Award - Techno Messe Kansai w Osace (1997), Medal KEN.
| awards = Krzyż Kawalerski OOP (2000), III nagroda indywidualna Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowo-techniczne (1999), Złote medale Międzynarodowych Targów Wynalazczości „Brussels-Eureka” (1997, 1999), Złoty Medal Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie (1997), Special Merit Award Techno Messe Kansai w Osace (1997), Medal KEN.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Antoni Łukasz Pasierb''' (1940-2006)
Prof. dr hab. inż. '''Antoni Łukasz Pasierb''' (1940–2006)


Specjalność: metalurgia; metaloznawstwo, przeróbka plastyczna metali
Specjalność: metalurgia; metaloznawstwo, przeróbka plastyczna metali


Urodził się 15 października 1940 roku w Sokołowie Małopolskim. Zmarł 21 października 2006 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Absolwent AGH 1963, doktor 1969, doktor habilitowany 1980, profesor (tytuł) 1992.
Urodził się 15 października 1940 roku w Sokołowie Małopolskim. Zmarł 21 października 2006 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Absolwent AGH 1963, doktor 1969, doktor habilitowany 1980, profesor (tytuł) 1992.


Działalność naukową i dydaktyczną rozpoczął w 1963 roku jako asystent na nowo utworzonym Wydziale Metali Nieżelaznych. W tym też roku odbył staż w Instytucie Stali Stopów w Moskwie. W latach 1981-1983 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich, a w latach 1990-1996 funkcję dziekana WMN. Od 2003 roku profesor zwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej.
Działalność naukową i dydaktyczną rozpoczął w 1963 roku jako asystent na nowo utworzonym Wydziale Metali Nieżelaznych. W tym też roku odbył staż w Instytucie Stali Stopów w Moskwie. W latach 1981–1983 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich, a w latach 1990–1996 funkcję dziekana WMN. Od 2003 roku profesor zwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej.


Był członkiem wielu stowarzyszeń naukowych i organizacji inżynierskich m. in. SITPH (od 1965 r.), Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (od 1996 r., a od 2003 r. prezes Koła Krakowskiego).
Był członkiem wielu stowarzyszeń naukowych i organizacji inżynierskich m.in. SITPH (od 1965 r.), Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (od 1996 r., a od 2003 r. prezes Koła Krakowskiego).


Główne kierunki działalności naukowej Profesora związane były z teoretyczną analizą naprężeń i odkształceń w procesach wzdłużnego i skośnego walcowania oraz procesem ciągnienia rur. Prowadził prace teoretyczne i konstrukcyjne związane z procesem walcowania rur poprzecznie żebrowanych, które doprowadziły do uruchomeinia produkcji rur żebrowanych o najwyższych parametrach jakościowych i o nowatorskich rozwiązaniach konstrukcyjnych i cieplnych. Znaczącym dorobkiem Profesora są prace poświęcone badaniom zjawisk tarcia w procesach przeróbki plastycznej oraz rozwiązania utylitarne w zakresie opracowania nowych receptur smarów i olejów emulgujących do przeróbki plastycznej metali nieżelaznych.
Główne kierunki działalności naukowej Profesora związane były z teoretyczną analizą naprężeń i odkształceń w procesach wzdłużnego i skośnego walcowania oraz procesem ciągnienia rur. Prowadził prace teoretyczne i konstrukcyjne związane z procesem walcowania rur poprzecznie żebrowanych, które doprowadziły do uruchomeinia produkcji rur żebrowanych o najwyższych parametrach jakościowych i o nowatorskich rozwiązaniach konstrukcyjnych i cieplnych. Znaczącym dorobkiem Profesora są prace poświęcone badaniom zjawisk tarcia w procesach przeróbki plastycznej oraz rozwiązania utylitarne w zakresie opracowania nowych receptur smarów i olejów emulgujących do przeróbki plastycznej metali nieżelaznych.


Był autorem wielu publikacji w czasopismach krajowych i zagraniczmych, kilkunastu patentów, bardzo licznych prac naukowo-badawczych i ekspertyz. Promotor prac magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych.
Był autorem wielu publikacji w czasopismach krajowych i zagraniczmych, kilkunastu patentów, bardzo licznych prac naukowo-badawczych i ekspertyz. Promotor prac magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych.


Profesor Pasierb był wybitnym specjalistą w dziedzinie przetwórstwa metali, cenionym i lubianym przez studentów nauczycielem akademickim, wieloletnim animatorem i opiekunem studenckiego ruchu naukowego.
Profesor Pasierb był wybitnym specjalistą w dziedzinie przetwórstwa metali, cenionym i lubianym przez studentów nauczycielem akademickim, wieloletnim animatorem i opiekunem studenckiego ruchu naukowego.


Źródło:
Źródło:
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P - Ż. Warszawa 2003. S. 755
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 755
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 268
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 268
* Rudy i Metale Nieżelazne. 2005 [nr] 10-11. s. [482], [484], portr.
* Rudy i Metale Nieżelazne. 2005 [nr] 10–11. s. [482], [484], portr.
* Dziennik Polski 2006 nr 250 (25 X 2006). s. 12 [nekrologi]
* Dziennik Polski 2006 nr 250 (25 X 2006). s. 12 [nekrologi]
* Dziennik Polski 2006 nr 251 (26 X 2006). s. 13 [nekrologi]
* Dziennik Polski 2006 nr 251 (26 X 2006). s. 13 [nekrologi]




{{DEFAULTSORT:Pasierb, Antoni Łukasz}}
{{DEFAULTSORT:Pasierb, Antoni Łukasz}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:21, 16 gru 2013

Antoni Łukasz Pasierb
Nazwisko Pasierb
Imię / imiona Antoni
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1940–2006


Dyscyplina/specjalności metalurgia; metaloznawstwo, przeróbka plastyczna metali



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP (2000), III nagroda indywidualna Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowo-techniczne (1999), Złote medale Międzynarodowych Targów Wynalazczości „Brussels-Eureka” (1997, 1999), Złoty Medal Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie (1997), Special Merit Award — Techno Messe Kansai w Osace (1997), Medal KEN.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19811983
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19901993
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19931996

Prof. dr hab. inż. Antoni Łukasz Pasierb (1940–2006)

Specjalność: metalurgia; metaloznawstwo, przeróbka plastyczna metali

Urodził się 15 października 1940 roku w Sokołowie Małopolskim. Zmarł 21 października 2006 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Absolwent AGH 1963, doktor 1969, doktor habilitowany 1980, profesor (tytuł) 1992.

Działalność naukową i dydaktyczną rozpoczął w 1963 roku jako asystent na nowo utworzonym Wydziale Metali Nieżelaznych. W tym też roku odbył staż w Instytucie Stali Stopów w Moskwie. W latach 1981–1983 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich, a w latach 1990–1996 funkcję dziekana WMN. Od 2003 roku profesor zwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej.

Był członkiem wielu stowarzyszeń naukowych i organizacji inżynierskich m.in. SITPH (od 1965 r.), Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (od 1996 r., a od 2003 r. prezes Koła Krakowskiego).

Główne kierunki działalności naukowej Profesora związane były z teoretyczną analizą naprężeń i odkształceń w procesach wzdłużnego i skośnego walcowania oraz procesem ciągnienia rur. Prowadził prace teoretyczne i konstrukcyjne związane z procesem walcowania rur poprzecznie żebrowanych, które doprowadziły do uruchomeinia produkcji rur żebrowanych o najwyższych parametrach jakościowych i o nowatorskich rozwiązaniach konstrukcyjnych i cieplnych. Znaczącym dorobkiem Profesora są prace poświęcone badaniom zjawisk tarcia w procesach przeróbki plastycznej oraz rozwiązania utylitarne w zakresie opracowania nowych receptur smarów i olejów emulgujących do przeróbki plastycznej metali nieżelaznych.

Był autorem wielu publikacji w czasopismach krajowych i zagraniczmych, kilkunastu patentów, bardzo licznych prac naukowo-badawczych i ekspertyz. Promotor prac magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych.

Profesor Pasierb był wybitnym specjalistą w dziedzinie przetwórstwa metali, cenionym i lubianym przez studentów nauczycielem akademickim, wieloletnim animatorem i opiekunem studenckiego ruchu naukowego.

Źródło:

  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 755
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 268
  • Rudy i Metale Nieżelazne. 2005 [nr] 10–11. s. [482], [484], portr.
  • Dziennik Polski 2006 nr 250 (25 X 2006). s. 12 [nekrologi]
  • Dziennik Polski 2006 nr 251 (26 X 2006). s. 13 [nekrologi]