Feliks Teodor Esse: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|function=Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958) | |function=Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958) | ||
|faculty=Wydział Ceramiczny | |faculty=Wydział Ceramiczny | ||
|awards=Krzyż Oficerski | |awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi | ||
|name=Feliks Teodor Esse | |name=Feliks Teodor Esse | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
|native_name= | |native_name= | ||
|native_name_lang= | |native_name_lang= | ||
|image_size= | |image_size= | ||
Wersja z 08:25, 18 kwi 2017
| Feliks Teodor Esse | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Esse |
| Imię / imiona | Feliks |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. |
| Data urodzenia | 8 kwietnia 1906 |
| Miejsce urodzenia | Kalisz |
| Data śmierci | 1 września 1979 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | technologia chemii nieorganicznej |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958) |
| Wydział | Wydział Ceramiczny
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. zw. inż. Feliks Teodor Esse (1906–1979)
Dyscyplina/specjalności: technologia chemii nieorganicznej
Nota biograficzna
Urodził się 8 kwietnia 1906 roku w Kaliszu , zmarł 1 września 1979 roku w Warszawie.
Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej, następnie Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładach Ceramicznych koło Ożarowa Mazowieckiego. Od 1935 roku pracował w Politechnice Warszawskiej.
W latach 1952–58 wykładał w Akademii Górniczo-Hutniczej, jako zastępca profesora i kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki Wydziału Ceramicznego.
W 1957 roku w AGH przyznano Mu Tytuł docenta.
Profesor zwyczajny od 14 marca 1968 roku.
Prowadził prace nad metodami eliminowania szkodliwych domieszek w glinach ceramicznych, badał właściwości fizyczne gruntów.
Autor ponad 30 prac naukowych publikowanych w kraju i za granicą.
Uczestnik Powstania Warszawskiego, jeniec obozu w Altengrabow.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, liczne nagrody resortowe.
Bibliografia
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 35-37
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Warszawa 1989, s. 40-41
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 81
Artykuły
- Szkło i Ceramika 1979, nr 11, s. 293 [nekr.]