Zygmunt Kowalczyk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 65: | Linia 65: | ||
{{DEFAULTSORT:Kowalczyk, Zygmunt }} | {{DEFAULTSORT:Kowalczyk, Zygmunt }} | ||
[[Category: | [[Category:Uczeni]] | ||
Wersja z 12:49, 17 gru 2013
| Zygmunt Kowalczyk | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Kowalczyk | ||||||||||||||||||||
| Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1908–1985
| ||||||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
| ||||||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż kawalerski OOP, nagrody państwowe i resortowe. | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Zygmunt Kowalczyk (1908–1985)
Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
Urodził się w Porębie k. Zawiercia, zmarł w Leoben (Austria). Studia górnicze i geodezyjne w AGH.
Początkowo asystent Katedry Geodezji i Miernictwa Podziemnego (1933–35), adiunkt i docent (1946–47) Katedry Geodezji Górniczej, prof. nadzw. (1947), prof. (1947–48) i kierownik Katedry Geodezji Górniczej, Dziekan Wydziału Geologiczno-Mierniczego (1948–51), prorektor w latach 1964–66, prof. Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej (1969–71), prof. Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska (1971–72). W Akademii prowadził wykłady z geodezji górniczej i gospodarczej, metod niwelacyjnych, geodezji górniczej i fotogrametrii. Od 1965 r. wykładał współczesne ruchy powierzchni Ziemi i metody fotogrametryczne w National Research Council w Ottawie oraz z geodezji inżynieryjno-przemysłowej w PW (1972–77) i w uniw. w Nowym Brunswicku (1976).
Autor ok. 200 prac z zakresu geodezji górniczej, fotogrametrii, geodezji ogólnej, mechaniki przemieszczeń górotworu, eksploatacji złóż. Autor 12 patentów krajowych i zagranicznych. Badał zagadnienia orientowania podziemnych osnów geodezyjnych za pomocą sieci trilateracyjnej i przyrządów optycznych własnej konstrukcji; wprowadził metodę profilowania szybów małośrednicowych i odwiertów wielkośrednicowych z zastosowaniem sondy własnej konstrukcji i in. Twórca największej w Polsce szkoły geodezyjnej, organizator Wydz. Geologiczno-Mierniczego AGH i współorganizator Wydz. Geodezji Górniczej oraz inicjator współpracy uczelni z Min. Górnictwa i Przemysłu Ciężkiego.
Członek PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego. Doktor honoris causa AGH (1984).
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89
- BIP 1994 nr 5. s. 18
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309