Zygmunt Osika

Zygmunt Osika
Nazwisko	Osika
Imię / imiona	Zygmunt
Tytuły / stanowiska	Doc. dr inż.
Data urodzenia	4 lipca 1909
Miejsce urodzenia	Cleveland Ohio (USA)
Data śmierci	26 stycznia 1985
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	metalurgia stali, proces martenowski
Wydział	Wydział Metalurgiczny
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Doc. dr inż. Zygmunt Osika (1909–1985)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia stali, proces martenowski

Nota biograficzna

Urodził się 4 lipca 1909 roku w Cleveland Ohio (USA). Zmarł 26 stycznia 1985 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1922 roku przyjechał do Polski. W 1930 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej, które ukończył w 1946 roku.

W 1937 roku podjął pracę w Akademii Górniczej na stanowisku z-cy asystenta w Katedrze Metalurgii Stali. W czasie okupacji pracował jako robotnik w kopalniach naftowych, a następnie jako urzędnik w Ubezpieczalni Społecznej w Jaśle. Po wojnie kontynuował pracę dydaktyczno-naukową w Katedrze Metalurgii Stali Akademii Górniczej.

W 1962 roku uzyskał na AGH tytuł doktora. Rozprawa doktorska była poświęcona metalurgii pneumatycznej. Opublikowane wyniki jego badań w tym zakresie były wtedy jednymi z nielicznych w literaturze światowej.

Z AGH był związany do 1979 roku, pracując na Wydziale Metalurgicznym w Instytucie Metalurgii w Zakładzie Stalownictwa.

Oprócz pracy w Akademii Górniczo-Hutniczej pracował dodatkowo, m.in. w latach 1945–1950  w Liceum Górniczo-Hutniczym w Krakowie; w latach późniejszych w Komisji d/s szkolnictwa zawodowego, opracowując programy i podręczniki szkolne. W latach 1952–1958 pracował na stanowisku starszego odbiorcy w Zakładzie Odbiorów Hutniczych, a w latach 1956–1961 w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN, w Zakładzie Metali w Krakowie.

W 1958 roku wspólnie z prof. A. Ludkiewiczem wydał skrypt pt. „Metalurgia Stali”, jednocześnie prowadził badania związane z wpływem technologii procesu martenowskiego na jakość wytwarzanej stali, oraz badania nad technologią wytwarzania stali w piecu tandem. Stworzył w Katedrze Metalurgii Stali AGH Zespół do badań tlenowego procesu konwertorowego. Za zasługi w pracy dydaktycznej i pedagogicznej został przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie zaliczony i wpisany do Księgi Wybitnych Specjalistów.

Wypromował ponad 100 inżynierów stalowników. Był autorem 14 publikacji z zakresu technologii procesu martenowskiego, w tym jednej książki.

W latach 1950–1985 był członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, szereg odznaczeń branżowych i regionalnych, m.in.: Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Odznaka Budowniczego Huty, im. Lenina

Bibliografia

Książki

• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 109
• Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J.Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 134
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac]. zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 261-262, [foto]
• Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 45, [foto]

Artykuły

• Osika J.: Doc. dr inż. Zygmunt Osika : wspomnienie. 1909-1985. Gazeta Wyborcza 2009, nr 174 (27 VII 2009), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7, [foto]
• Osika J.: Doc. dr inż. Zygmunt Osika (1909-1985) : nestor badań przemysłowych procesów wytwarzania stali. Biuletyn AGH 2009, nr 18/19, s. 37-38, [foto]