Adam Jan Stupnicki: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”) |
|||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|birth_place=Kraków | |birth_place=Kraków | ||
|death_date=9 sierpnia 1987 | |death_date=9 sierpnia 1987 | ||
|fields= | |fields=metalurgia, walcownictwo | ||
|function=p.o. kierownika Katedry Maszyn Hutniczych Wydziału Hutniczego AG (1945–1947) | |function=p.o. kierownika Katedry Maszyn Hutniczych Wydziału Hutniczego AG (1945–1947) | ||
|faculty=Wydział Hutniczy | |faculty=Wydział Hutniczy | ||
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, | |||
|name=Adam Jan Stupnicki | |name=Adam Jan Stupnicki | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
| Linia 47: | Linia 48: | ||
Prof. mgr inż. '''Adam Jan Stupnicki''' (1898–1987) | Prof. mgr inż. '''Adam Jan Stupnicki''' (1898–1987) | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: metalurgia, walcownictwo | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
| Linia 55: | Linia 56: | ||
W 1922 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Dyplom inżyniera metalurga uzyskał w 1929 roku. | W 1922 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Dyplom inżyniera metalurga uzyskał w 1929 roku. | ||
Pracę zawodową rozpoczął już podczas studiów na stanowisku inżyniera ruchu odlewni żeliwa w sosnowieckiej Hucie | Pracę zawodową rozpoczął już podczas studiów na stanowisku inżyniera ruchu odlewni żeliwa w sosnowieckiej Hucie „Katarzyna” (1927-1928), następnie Huty „Florian” w Świętochłowicach — inż. asystent stalowni 1929-1932 — zast. kierownika walcowni bruzdowej 1932-1935; Huty „Piłsudski” w Chorzowie — kierownik walcowni bruzdowych i walcowni obręczy kolejowych i kuźni 1935-1938, p.o. dyrektora 1938-1939, fabryki maszyn rolniczych w Ostrówku k/Warszawy — kierownik odlewni 1940-1944; Huty „Kościuszko” w Chorzowie — dyrektor 1945-1946; Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Warszawie 1946-1951. | ||
Pierwszy po drugiej wojnie światowej p.o. kierownika Katedry Maszyn Hutniczych 1945–1947 na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej. Odtworzył przedwojenny potencjał dydaktyczny katedry, umożliwiający prowadzenie przedmiotu z zakresu maszyn hutniczych na Wydziale Hutniczym i następnie po utworzeniu [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]] AG w 1946 roku specjalności pn. „Mechanizacja hutnictwa”. Wykładowca na Wydziale Hutniczym AG w latach 1945 - 1948. | Pierwszy po drugiej wojnie światowej p.o. kierownika Katedry Maszyn Hutniczych 1945–1947 na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej. Odtworzył przedwojenny potencjał dydaktyczny katedry, umożliwiający prowadzenie przedmiotu z zakresu maszyn hutniczych na Wydziale Hutniczym i następnie po utworzeniu [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]] AG w 1946 roku specjalności pn. „Mechanizacja hutnictwa”. Wykładowca na Wydziale Hutniczym AG w latach 1945-1948. | ||
W Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego w Warszawie — inspektor i radca 1946 - 1951; Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego — inspektor i doradca ministra 1951. W latach 1951 - 1953 przebywał w więzieniu, zrehabilitowany w 1956 roku. Pracownik Państwowego Wydawnictwa Szkolenia Zawodowego w Warszawie — redaktor 1953 - 1956; Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego Departament Techniki Hutniczej — kierownik zespołu metalurgii żelaza 1956 - 1966; Huty „Warszawa” w Warszawie — doradca do spraw technicznych 1966. | |||
W Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego w Warszawie — inspektor i radca 1946-1951; Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego — inspektor i doradca ministra 1951. W latach 1951-1953 przebywał w więzieniu, zrehabilitowany w 1956 roku. Pracownik Państwowego Wydawnictwa Szkolenia Zawodowego w Warszawie — redaktor 1953-1956; Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego Departament Techniki Hutniczej — kierownik zespołu metalurgii żelaza 1956-1966; Huty „Warszawa” w Warszawie — doradca do spraw technicznych 1966. | |||
Od 1966 na emeryturze. | Od 1966 na emeryturze. | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Odznaka Honorowa "Zasłużony pracownik państwowy", Odznaka Honorowa AGH "Za zasługi położone dla rozwoju uczelni", Medal Honorowy XXV-lecia Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH i Członek Honorowy | |||
== Źródła do biogramu == | |||
====Książki==== | |||
== | * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919–1979. [T.] 2 : Pion hutniczy. Kraków 1997, s. 106 | ||
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 177 | |||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2011, s. 152-154 | |||
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 433 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | |||
====Artykuły==== | |||
* Drzymała Z.: 80 lat Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska (rys historyczny). ''Automatyka : półrocznik'' [wyd. AGH] 2001, T. 5 z. 1/2, s. 153-167, [foto] | |||
{{DEFAULTSORT:Stupnicki, Adam Jan}} | {{DEFAULTSORT:Stupnicki, Adam Jan}} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:09, 25 lis 2017
| Adam Jan Stupnicki | |
|---|---|
| Nazwisko | Stupnicki |
| Imię / imiona | Adam Jan |
| Tytuły / stanowiska | Prof. mgr inż. |
| Data urodzenia | 12 grudnia 1898 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 9 sierpnia 1987 |
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia, walcownictwo |
| Pełnione funkcje | p.o. kierownika Katedry Maszyn Hutniczych Wydziału Hutniczego AG (1945–1947) |
| Wydział | Wydział Hutniczy
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski |
Prof. mgr inż. Adam Jan Stupnicki (1898–1987)
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, walcownictwo
Nota biograficzna
Urodził się 12 grudnia 1898 roku w Krakowie. Zmarł 9 sierpnia 1987 roku. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Pyrach pod Warszawą.
W 1922 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Dyplom inżyniera metalurga uzyskał w 1929 roku.
Pracę zawodową rozpoczął już podczas studiów na stanowisku inżyniera ruchu odlewni żeliwa w sosnowieckiej Hucie „Katarzyna” (1927-1928), następnie Huty „Florian” w Świętochłowicach — inż. asystent stalowni 1929-1932 — zast. kierownika walcowni bruzdowej 1932-1935; Huty „Piłsudski” w Chorzowie — kierownik walcowni bruzdowych i walcowni obręczy kolejowych i kuźni 1935-1938, p.o. dyrektora 1938-1939, fabryki maszyn rolniczych w Ostrówku k/Warszawy — kierownik odlewni 1940-1944; Huty „Kościuszko” w Chorzowie — dyrektor 1945-1946; Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Warszawie 1946-1951.
Pierwszy po drugiej wojnie światowej p.o. kierownika Katedry Maszyn Hutniczych 1945–1947 na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Odtworzył przedwojenny potencjał dydaktyczny katedry, umożliwiający prowadzenie przedmiotu z zakresu maszyn hutniczych na Wydziale Hutniczym i następnie po utworzeniu Wydziału Elektromechanicznego AG w 1946 roku specjalności pn. „Mechanizacja hutnictwa”. Wykładowca na Wydziale Hutniczym AG w latach 1945-1948.
W Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego w Warszawie — inspektor i radca 1946-1951; Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego — inspektor i doradca ministra 1951. W latach 1951-1953 przebywał w więzieniu, zrehabilitowany w 1956 roku. Pracownik Państwowego Wydawnictwa Szkolenia Zawodowego w Warszawie — redaktor 1953-1956; Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego Departament Techniki Hutniczej — kierownik zespołu metalurgii żelaza 1956-1966; Huty „Warszawa” w Warszawie — doradca do spraw technicznych 1966.
Od 1966 na emeryturze.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka Honorowa "Zasłużony pracownik państwowy", Odznaka Honorowa AGH "Za zasługi położone dla rozwoju uczelni", Medal Honorowy XXV-lecia Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH i Członek Honorowy
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919–1979. [T.] 2 : Pion hutniczy. Kraków 1997, s. 106
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 177
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2011, s. 152-154
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 433 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artykuły
- Drzymała Z.: 80 lat Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska (rys historyczny). Automatyka : półrocznik [wyd. AGH] 2001, T. 5 z. 1/2, s. 153-167, [foto]